Page Text
________________
સ્મૃતિપ્રય
૧૦૧૭
નામ
જ પગ એક
મીરાંબાઈએ પણ પિતાના જીવનની આ પરિમિતતાનો ઘ જ એ શ્રી રામ જેવા દૈવી શકિતવાળા પુત્રને જન્મ આપશે એ માનવ સુંદર ખ્યાલ આપે છે.
હૈયાં છતી લઈ તેના પર પોતાનું સામ્રાજ્ય વિસ્તારશે. “ભરણીમાં
જન્મેલું બાલક ધરણી પર રાજ્ય કરે” એવી તાલીમ કહેવત છે. મીરાંબાઇની કસોટીની અનેક વાતો વહેતી થઈ છે. કેટલીક તથા માથાકત નામ શ્રી રામસ્વામી પાડવામાં આવ્યું. એમને સ્વામીવાર તે કઈ ચમત્કારીક રીતે જ એ આવી કસોટીઓમાંથી
ગલ પણ કહેવામાં આવે છે. એમના હાથમાં શંખ, ચક્ર, ત્રિશલ મયના મુખમાં પડતાં બચી ગયાં છે. મીરાંબાઈ સામાન્ય પ્રજાજનામાં તે શકિતલ (“ મરગ” ને ભાલે ) અંકિંત થયેલા છે. પગના ભળતાં ને કુટુંબની પ્રતિષ્ઠાને તિલાંજલિ આપતાં જેથી મેવાડના તળિયે
તળિયે પણ એવા જ ચિહને નજરે પડે છે. એમના કંધે ને રાણાએ એકવાર વિર ભરેલો પ્યાલો મોકલી આપ્યો હતો દુધનો :
શરીરના બીજાં અંગે પર પણ આવાં દેવી ચિહને જોઈ શકાય છે. પ્યાલો ગણી મીરાં નિરાંતે પી ગયાં હતાં. છતાં એ વિપની એમના દેહ પર કઈ જ અસર થવા પામી હતી. બીજીવાર રાણાએ
રામસ્વામી બાળક હતા ત્યારે પણ એમની દેવીશકિતઓ પ્રત્યક્ષ ફુલછાબમાં સર્પ મોકલી આપ્યા હતા. છતાં મીરાંને કશી જ થયેલી એમના પારણામાંથી સુગંધ રેલાતી. એમના તેજસ્વી નયકનડગત નડી નહોતી.
નોમાંથી પ્રેમ ને આશિર્વાદના અગ્નિતણખા ઝરતા એમને પશ્ચિમમાં
માથુ રાખી સુવાડવામાં આવે તો એ માથું પૂર્વમાં ફેરવી લેતાં. આ બધી વાતોમાં ગમે તેટલું સત્ય હોય પરંતુ એક વાત તો
એમના ભાલપ્રદેશ હંમેશાં ભસ્માંકિત રહેતા. કુકુમ ને નમે પણ નક્કી છે કે છેવટે મીરાંને કંટાળી ચિતોડ છોડવું પડયું હતું. હોિચર થતાં. એકવાર તો બાલક સાવ અદશ્ય થઈ ગયું હતું. ચિતોડથી એ વૃંદાવનવાસી બન્યાં હતાં ને છેવટે દારિકામાં આવી
આપોઆપ પુનઃ પ્રગટ થયું ત્યારે વડિલેએ ટકારાને દમ ખેંચ્યો. ઠરીઠામ થયાં હતાં. ઈસ્વીસન ૧૫૪૭માં એમનો દેહવિલય થયો એમ કહેવાય છે. જીવનનાં ઘણાં વર્ષો દ્વારિકામાં ગાળ્યાં એટલે રામવામી યા પરીમલાઇ સ્વામીગલ જ્યારે પાંચ વર્ષના મીરાંબાઈ ગુજરાતી જ બની ગયાં હતાં બાકી એમનાં બધાંજ થયા ત્યારે એમને બાલાસમુદ્રમાં લઈ જવામાં આવ્યા. પ્રભુ મુગ ભજન હિન્દીમાં રચાયેલાં છે એટલે એ ભારતભરના પ્રજાજનોના યા સુબ્રમણ્ય યા કાર્તિકેયના મશહુર તીર્ચવામ પાલીનીથી બાલા હૈયામાં વાસ કરી ચૂકયા છે. એમનાં ભજનો ભારતના એક છેડાથી સમુદ્રમાં બે માઈલ દૂર એટલે છેક નાનપણથી જ એ દંડ મુધાપાણિ બીજા છેડા સુધી આજે પણ ગવાય છે.
યા મુરુગના ઉપાસક બન્યા. આમ મીરાંબાઈ મોટાં સંત હતાં. સાચાં કવયિત્રી હતાં. ભારત
આઠ વર્ષની વયે તેમનાટટુ પિલઈયાર કુલમમાં આવેલા શ્રી તો શું પણું જગતે પણ કદી ન જાણ્યાં હોય એવાં એ શ્રેષ્ઠ ભક્ત
ગણેશ મંદિરમાં રામ સ્વામી આવતા હતા ત્યારે એક વૃદ્ધ સાધુએ સન્નારી અને ભારતનાં રહસ્યવાદી થઈ ગયાં છે.
એમને ગાંજો લાવવા કહ્યું. બાલક રામસ્વામી ગાંજે લઈ આવ્યા.
એ સેવાકાર્યના બદલામાં એ સાધુએ એમના મુખમાં થેડી વિભૂતિ ભારતના સિધધપુરૂષ
મૂકી. એની જીભ પર એક નાનકડા ભાલાથી થોડાક અક્ષરે
લખ્યા. ત્યારથી રામસ્વામી શાણપણના દેવી બોલ બોલતા થયા. આપણા સિદ્ પુરુ કે લ સરળ રિવમંત્રથી કે રામમંત્રથી
એના હાથમાં સુધારક સ્પર્શશકિત આવી એ નીડર બની ગયા. આત્મામાંથી બ્રહ્માંડની શકિત છૂટી પાડે છે અને ધરતી પર ઉન્નત ખુલે હાથે નાગ પકડવા લાગ્યા ભગવાન શંકર પેઠે ગળે હીર મરતકે વિહાર કરતાં મને શિખવાડે છે. શ્રી પંડરીમલાઈ તરીકે વીવા વાગ્યા સશન રર ઊતારવા ગ્રામજનો એમની સ્વામીગલ એવા એક સિદ્ધ પુર છે. એમને નમ: રિાવાય સિદ્ધ પાસે દોડી આવવા લાગ્યા. પણ કહેવામાં આવે છે. કારણ કે ૩% નમઃ શિવાય એમને ગુમ ત્ર છે. આ મંત્રના પ્રતાપે એમનામાં સંપૂર્ણ દૈવી તત્વ ઉતર્યું” પછી તો રામસ્વામી શ્વાસ અદ્ધર થઈ જાય એવાં પરાક્રમે કરવા છે. અને એ દેવી શકિત જ એમનાં સર્વ કની પ્રેરણાદાયી લાગ્યા. હાથમાં કુકા ઉપાડી મિત્રોને આપતા. ‘ત્યે સાકરને કુકી સાકરને શકિત છે.
ગાંગડા બની જતા. હવે એ દર્દીને દુ ખ મટાડવા લાગ્યા.
રેગ નાબુદ કરી રહ્યા. વૃક્ષોને ફલ લાવતા. દીનદુઃખીયાને તામીલનાડુના મદુરાઈ છલામાં કડાઈકેનાલ યે પાલની આશીર્વાદ આપતા. ગિરિમાલામાં પંડરીમલાઈ નામનું એક ગિરિશંગે વસેલું ગામ છે. એ એમનું વતન. તેથીજ એમને પંડરીમલાઇન સિદ્ધપુરુષ કહે- બાલપણુમાં રામસ્વામી દર સોમવારે પાલની જતા. ત્યાં વામાં આવે છે. સ્વામીજીના પિતાનું નામ શ્રી અરુમુગમ પિલાઈ મુરૂગ મંદિરમાં એમને એક ‘આલી સામીયાર અને પૈસા સ્વામી ચુસ્ત શૌવ. મુરુગ પ્રભુના પરમભકત એમનાં માતા શ્રીમતી અંગાર્મેલ મળયા. પછી એમને “ચઢી સ્વામી ચાર ' ટોચકા સ્વામી મળ્યા. એ પધાજ પવિત્ર આતમાં હતો. સ્વામીજીને જન્મ પવિત્ર ચત્ર મહિના- એમની પાસેથી રામ સ્વામીએ આત્મજ્ઞાન પ્રાપ્ત કર્યું આ સિદ્ધ માં થયો હતો.એ વેળા શુકનવંતુ ભરણી નક્ષત્ર હતું. એમના માતાગ. પુરુષને રામ સ્વામી દર સોમવારે પ્રણામ કરતા. એક દિવસ એ વતી હતાં ત્યારે એક ભવિષ્યવેત્તાએ ભાખેલું કે પવિત્ર ચિત્ર મહિનામાં ગુરુએ રામસ્વામીને કેટલાક મંત્ર શીખવાડ્યા. પાણી ભરેલ એક
Jain Education Intemational
For Private & Personal use only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 005144 |
| Book Title | Bharatiya Asmita Part 1 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Nandlal B Devluk |
| Publisher | Yogesh Advertising Service Bhavnagar |
| Publication Year | 1972 |
| Total Pages | 1228 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 104 MB |