Jain Ratna Chintamani Part 1 and 2

SR No.: 005132
Original Sutra Author: N/A
Author: Nandlal B Devluk
Publisher: Arihant Prakashan
Publication Year: 1985
Total Pages: 1330
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 105 MB

Page 685

સર્વસંગ્રહગ્રંથ
-
૬૩૧
નિશા એ શાઓ તેના
પર માને છે
. આગમાં
જન સાહિત્ય અને જૈન આગમ સાહિત્ય” એ બંને સાહિત્ય પૂરુ' ઉપલબ્ધ નથી. વચ્ચેની ભેદરેખા વિશે કેટલાંક અભ્યાસીઓમાં અસ્પષ્ટતા જૈનધર્મના બંને પંથે તાંબર અને દિગંબર મહાવીર પ્રવર્તતી જોવામાં આવે છે. જેન સાહિત્ય એટલે એવું જૈન- સલા પછી અચેય
અ9 જેન- નિર્વાણ પછી અચેલત્વ તથા બીજા અનેક પ્રશ્નને કારણે ધર્મવિષયક સાહિત્ય કે જેમાં જૈન ધાર્મિક સિધ્ધાંતસૂત્રો
ઊભા થયેલા. બંને પંથેનું સાહિત્ય જુદું જુદું છે. પરંતુ ઉપરાંત વિવિધ ધાર્મિક વિષય પરના અન્ય સાહિત્યને
જૈનતત્ત્વજ્ઞાનનું સ્વરૂપ બંને શાખાઓમાં કોઈપણ ફેરફાર સમાવેશ થતો હોય. પ્રાચીન ભારતીય વાડમયની લાલત સિવાય એક જ છે. વૈદિક તેમજ બોદ્ધમતના નાનામોટા તેમ જ શાસ્ત્રીય તમામ પ્રકારના નમૂના જૈન સાહિત્યમાં પણ અનેક કાંટા પડયા હતા અને કેટલોક ની એકબીજાથી પડેલા છે. જૈન આગમ સાહિત્ય એટલે જૈનેના મૂળ ધાર્મિક
તદ્દન વિરોધી મંતવ્ય ધરાવતા હતા. જે આ સર્વ કાંટાઓમાં ગ્રંથે-“રિક્રગ્રસં” અથવા કેનન્સ તથા તે ઉપરનું ભાષ્યા
આચારવિષયક મતભેદ ઉપરાંત તત્ત્વચિંતનની બાબતમાંયે મક અને ટીકાત્મક સાહિત્ય. શાપેન્ટિયરે “સિદધાંત”
કેટલોક મતભેદ જોવામાં આવે છે. તે જૈનમતના તમામ શબ્દનો ઉપયોગ જૈન આગમ સાહિત્યને અનુલક્ષીને જ કર્યો છે. એ માત્ર આશાસે ઉપર જ સલા છે. તેમનામાં
જેને માન્યતા પ્રમાણે વિશ્વનું સર્જન થયું નથી અને તત્વચિંતનની બાબતમાં કોઈ મૌલિક ભેદ હજુ સુધી જોવામાં તેને અંત પણ નથી. બીજા શબ્દોમાં વિશ્વ કાળક્રમે બદલાયા આવતા નથી. કરે છે. સમયાનુસા૨ અને જરૂરિયાત પ્રમાણે તેનું સ્વરુપ શ્વેતાંબર મત પ્રમાણે આગમ સાહિત્ય મહાવીર પ્રભુત બંધાત અને બદલાતું રહે છે. સમગ્ર બ્રહ્માંડમાં જૈનધર્મ છે અને ગણધરોએ તેને સૂત્રબદ્ધ કર્યું છે. જ્યારે દિગંબર સદાને માટે જીવંત છે. અને તેનું ધર્મસાહિત્ય પણ જીવંત છે. મત અનુસાર તે મહાવીર પ્રણિત એટલે કે તેમનાં મુખેથી
અવસર્પિણી કાળમાં ભગવાન શાંતિનાથના સમયમાં જે ઉચ્ચારાયેલું છે અને હાલ જે ઉપલબ્ધ છે તે મૂળ નથી, Gજનશાસ્ત્રો રચાયાં તે સર્વ આજે પણ શબ્દશઃ અકબંધ પાછળથી લખાયેલું છે. તેમના મતે મૂળ આગમ સાહિત્ય ઘણું" છે એવું નથી. તે શાસ્ત્રો તેના મૂળ સ્વરુપમાં કે માનસિક નાશ પામ્યું છે. આમ છતાં તેમના ગ્રંથોમાં પ્રાચીન આગચેતનામાં રહેલા છે એમ જૈન પરંપરા માને છે. પશ્ચિમના મેને ઉલેખ જોવા મળે છે. જેને પરંપરાનુસાર ભગવાને વિદ્વાનેએ જૈનશાસ્ત્રોનું મૂલ્ય ઘણું ઊંચું કર્યું છે. પ્રો. આગમનું નિરૂપણ કર્યું અને તેમના ગણધરોએ તેને હર્મન યાકોબીના જણાવ્યા પ્રમાણે જૈન સૂત્ર (classie J) સૂત્ર રૂપ આપ્યું : પ્રશિષ્ટ સંસ્કૃતથી પણ વધુ પ્રાચીન છે. અને તેમાંના કેટલાંક
अत्थ भासइ अरहा, सुत्त' ग'थति गणहरा निउण। તે ઉતર બી (મહાયાની) પંથને જૂનામાં જૂના सासणस्स हियड्डाए तआ मुत्त' पवई ॥ પુસ્તકેની બરાબરી કરી શકે તેવાં છે.
સૂત્રબદ્ધ કરનાર ગણધર અહીં જણાવે છે કે હું મારું જૈન ધર્મના મૂળભૂત સિદ્ધાંતોને આવરી લેતાં મૂળગ્રંથોને સ્વતંત્ર કાંઈ કહેતું નથી. મેં ભગવાન પાસેથી આમ સાંભળ્યું આગમ? સાહિત્ય તરીકે ઓળખવામાં આવે છે. તેના છે અને ભગવાન મૂળ વક્તા છે. એક વ્યક્તિ કોઈની શાબ્દિક અર્થ અનુસાર ગમ” એટલે એવું ઉત્કૃષ્ટ પાસેથી સાંભળેલી વાત જયારે ફરીથી કોઈને કહે ત્યારે સાહિત્ય જે માત્ર શ્રતપુરુષના મુખેથી ઉચ્ચારાયેલું હોય, તેમાં ભાવ એક જ હોવા છતાં શબ્દ, સ્વરૂપ, સ્વર, શેલી અર્થાત અરિહંત ભગવંતનો ઉપદેશ અથવા તીર્થસ્વરૂપ વગેરેમાં ફેરફાર થવાની પૂરેપૂરી શકયતા રહેલી હોય છે. સૌ શ્રમણ ભગવાન મહાવીરે આપેલાં તત્ત્વવિષયક પ્રવચને એ પ્રથમ ભગવાન પોતાને આશય પ્રગટ કરે છે. અને પછી જ આગમે છે.
ગણધરો તે પ્રવચનાને પોતપોતાની શૈલીમાં રજૂ કરે છે જૈનધર્મ અનુસાર કેવલજ્ઞાન પ્રાપ્ત કર્યા પછી તીર્થકર *
એવું પરંપરાનું માનવું છે. ઉપદેશ આપે છે. તીર્થકરે ઉપદેશેલા સર્વોચ્ચ માગને કેટલાંક પ્રત્યેક અંગસૂત્રની વાચના એક કરતાં વધુ છે એવું ભવ્યાત્માઓ અનુસરે છે અને દીક્ષા લે છે. આવા અનુયાયી- નંદીસૂત્ર અને સમવાયાંગમાં જણાવવામાં આવ્યું છે. ભગવાનના ઓના સમૂહના ચાર સ્થંભ છે : સાધુ, સાટવી, શ્રાવક અગિયાર ગણધરોમાંના ઈન્દ્રભૂતિ અને સુધર્માસ્વામી અને શ્રાવિકા. સંપ્રદાયના અગ્રેસરને ગણધર કહે છે. અને સિવાયના સર્વ ગણધરો મહાવીર સ્વામીની હયાતીમાં જ તેમણે ભગવાનના ઉપદેશને સુત્રબદ્ધ કર્યો છે. ગણુંધરાએ નિર્વાણ પામેલા. સુધર્માસ્વામી દીર્ધાયુષી હતા તેથી ભગવાનનાં રચેલા જે છે તે આગમે. આમ આગના કર્તા ગણધર પ્રવચનાને પ્રત્યક્ષ લાભ તેમને વિશેષ મળ્યા હતા. તેમણે કહેવાય છે. મહાવીર સ્વામીના અગિયાર ગણધરો હતા. અંગે આદિ ગ્રંથી શ્રીમહાવીરને ઉંપદેશ જાળવી રાખ્યા પ્રત્યેક ગણુધરે અંગેની રચના કરી છે અને તે દ્વાદશાંગીને અને તે શિષ્ય - પ્રશિષ્ય પરંપરાને પ્રાપ્ત થશે. આ પરંનામે ઓળખાય છે. પ્રાચીન કાળમાં એ સાહિત્યની ઠીકઠીક પરાએ આ અમૂલ્ય વારસાને કંઠસ્થ રાખીને તેનું જતન પ્રમાણમાં રચના થઈ હોવા છતાં આજે તેમાંનું બધું જ કર્યું હતું.
ભવન, મૂળ વતા ગાન પાસેથી હું મારું
Jain Education Intemational