Page Text
________________
સર્વસંગ્રહગ્રંથ
૪૪૯
તેમસાર અને અલક અને એ આ છે વધે છે અને છ તર દુઃખરૂપ માં શુદ્ધ ધર્મ જ થાય છે. અહી
રન પર એ છે. તેને જે
શરીરની અંદસ થતાં પરિવર્તનથી અનુભવી લે તે સાચું જ્ઞાન જ મોક્ષદાયક જ્ઞાન છે. આજના ઉપલબ્ધ જ્ઞાનને જાણ્યું કહેવાય અને તેથી સમક્તિ નિર્મળ-સુદઢ બને, તેને મેળવવા પુસ્તકો જરૂરી છે. ઉપલબ્ધ કૃતનું આગમનું જ્ઞાન અંતરમાં તેનો પ્રભાવ પડે તે નિર્મળ સમક્તિ છે. આપણને માર્ગદર્શકનું કામ આપે છે, પણ તે પછી મેક્ષ
આ ભેદને સમજવા માટે એક સાદ દષ્ટાંત લઈએ. દાયક અમિજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરવું જ પડશે. કોઈ વ્યક્તિ દેરાસર જવા માટે ઘેરથી નીકળી ગયો. બીજે ક્રિયાનો અર્થ છે જ્ઞાનમાં સ્થિરતા કરવી. આત્માનું કોઈ માણસ તેને ઘેર આવીને પૂછે કે-અમુક ક્યાં ગયા? જ્ઞાન મેળવવું તે જ્ઞાન અને તે જ્ઞાનમાં - આત્મદર્શનમાં તે જવાબ મળે કે દેરાસર ગયા. હજુ તે ભાઈ રસ્તામાં જ સ્થિર રહેવું તે ક્રિયા. આ બંને મળીને જ મેક્ષ આપી હશે પણ વ્યાવહારિક ભાષામાં તેને દેરાસર ગયેલ માનવામાં શકે છે. વળી તત્ત્વાર્થસૂત્રમાં કહ્યું છે કે “સમ્યગ્દર્શન– જ્ઞાન આવે છે. આમ દેવ- ગુરુ - ધર્મ પર શ્રદ્ધા રાખનારને પણ ચારિત્રાણિ મોક્ષમાર્ગ !” મોક્ષમાર્ગમાં આગળ વધવા માટે માત્ર વ્યવહારથી જ સમકિત કહેવાય અને તેથી ઉપર તેને સમ્યગ્દર્શન, સમ્યજ્ઞાન અને સમ્મચારિત્ર જરૂરી છે. તે ઔપચારિક સમકિત કહ્યું છે. હવે એ જ માણસ જ્યારે સિવાય આમે મેક્ષ પામી શકતો નથી. દેરાસરને પગથિયે પહોંચી જાય ત્યારે તે ખરેખર લગભગ અહીં પણ આત્માનું દર્શન તે સમગ્રદર્શન, આમાનું પહોંચી જ ગયો છે, એમ મનાય. આ રીતે જે વ્યક્તિ જ્ઞાન તે સમ્યજ્ઞાન અને આત્મરમણતા તે સમ્યફ ચારિત્ર છે. નવતત્ત્વને ભણે, જાણે અને શ્રદ્ધા કરે તે સમક્તિ મહેલના પગથારે પહોંચી ગયો છે તેમાં શંકા નથી. ત્યાં સુધી તે
પંચસૂત્ર અને શુદ્ધ ધર્મ બધાય સમાત મહેલે પહોંચવા માટે ઘેરથી નીકળેલા છે
પંચસૂત્રમાં પ્રથમ અરિહંત ભગવાનનું વર્ણન કરી એમ જ માનવું રહ્યું.
તેમણે કહેલ વસ્તુ બતાવી છે, તેઓ કહે છે કે- જીવ, તે પછી વ્યક્તિ અંદર જાય છે, આગળ વધે છે અને જીવને સંસાર અને તેના કર્મો અનાદિ કાળથી છે. પરિણામે મંડપમાં પહોંચી જાય છે, તે વખતે સાક્ષાત્, પરમાત્માના આ સંસાર દુઃખરૂપ, દુઃખફલક અને દુઃખના અનુબંધવાળા દર્શન પામે છે. અને પ્રભુની મૂર્તાિ એકદમ સામે દેખાય છે છે. આ સંસાર કાપવા માટે શુદ્ધ ધર્મ જોઈ એ. આ શુદ્ધ ત્યારે તે દેરાસર ખરે જ પહોંચ્યો અને પોતાનો અર્થ ધર્મની પ્રાપ્તિ પાપ કર્મોના નાશથી પ્રાપ્ત થાય છે. અહીં લગભગ પૂર્ણ કર્યો એમ કહી શકાય. તેના જેવું નિર્મલ આ બને પરસ્પર સંકળાયેલા વાક્યો છે. શુદ્ધધર્મથી પાપ સમતિ છે. તેમાં વ્યક્તિ સંસારની અસારતાને સમજી લે કપાય અને પાપ કપાય ત્યારે શુદ્ધ ધર્મની પ્રાપ્તિ થાય. છે. તેના મોહનીય કર્મના અતિગાઢ અને તીવ્ર આવરણે શાસ્ત્રમાં બીજે પણ કહ્યું છે કે સહજ મળને હાસ થાય ભદાઈ જાય છે, આ રીતનું સમક્તિ જેણે મેળવ્યું છે તે ત્યારે સમાતની પ્રાપ્તિ થાય. આ સહજ મળ એટલે ખરેખર મોક્ષમાર્ગમાં છે.
મિથ્યા મોહનીય. એ જાય ત્યારે શુદ્ધધર્મ – સમકિત પણ હજુ એક વાત બાકી રહી. એ વ્યક્તિ ગભારાની આવે અને સમક્તિ આવે ત્યારે જ પાપકર્મો જડમૂળથી અંદર જઈ પ્રભુને સ્પર્શ કરી પૂજા કરવાને પ્રારંભ કરી જાય. સર્વથા કમનાશ માત્ર શુદ્ધ ધર્મથી જ છે. દે છે. હવે તેનાથી આગળ જવાનું કોઈ સ્થાન બાકી નથી. આ શુદ્ધધર્મને અર્થ પણ એ જ સાચું આત્મદર્શનતે પિતાના કાર્યના અંતભાગમાં પહોંચી ગયા છે, લગભગ આત્મરમતા. આ આમરમતા આત્માનું જ્ઞાન પ્રાપ્ત એ જ રીતનું સમતિનું ચોથું પગથિયું છે. અને તે છે થાય પછી જ થાય; તે જ ક્રિયા; તે જ શુદ્ધધર્મ અને મોક્ષ નિશ્ચય સમકિત. ‘જીવાઈ નવપયર્થ જાણુઈ” માં જીવને આ આપે. તે માટે સ્વરમણુતા ચાગની જરૂર છે. રીતે અનુભવથી જાણે તેને જ નિશ્ચય સમક્તિ છે. આ નિશ્ચય સમકિતમાં આત્માનું સાચું દર્શન થાય છે. આત્માનું
સંવર અને નિર્જરા સાચું દર્શન થયાથી તે આમેપલબ્ધિ થઈ ગણાય. અને આ સ્વરમણુતા થાનગ એ જ સાચે જનગ છે. સમ્યગ્દર્શન નિશ્ચય રીતે થઈ જ ગયું મનાય.
તેનાથી સ્વરૂ પરમાણુતા પ્રાપ્ત થાય છે તે જ આપલધિ. તત્ત્વાર્થસૂત્ર અને મોક્ષમાર્ગ
આ સ્વરમણતા વખતે કર્મોનો સંવર થાય છે. સવરના છ
મુખ્ય ભેદ અને ૫૭ પેટા ભેદ છે. તેમાં ગુપ્તિ સિવાયનાં તાસૂર્થત્રમાં સમ્યગ્દર્શન – જ્ઞાન – ચારિત્રને મોક્ષ- પાંચ મુખ્ય ભેદોમાં – સામતિ, પરિષહ, ભાવના, યતિધર્મ માર્ગ કહ્યો છે. માત્ર જ્ઞાનથી કે માત્ર ક્રિયાથી નહિ. જ્ઞાન અને ચારિત્ર- બધાયમાં યોગની પ્રવૃત્તિ હોય છે. તેથી અને ક્રિયાને તેના સાચા અર્થમાં સમજવા જરૂરી છે. અશુભનો સંવર થાય છે, છતાં શુભ કર્મ તે આવે જ. અહી જ્ઞાનનો સાચો અર્થ આત્મજ્ઞાન છે. શ્રી આનંદઘનજી કેમ કે આ બધા ભેદમાં યોગની પ્રવૃત્તિ ચાલુ છે. અને કહે છે કે – “ આતમજ્ઞાને શ્રમણ કહાવે બીજા તે દ્રવ્ય. ખાસ કરીને મનગની અને મન જ મુખ્યપણે ઘણા કર્મો લિંગીરે” આ આત્મજ્ઞાન એ નિશ્ચયથી સમક્તિ છે, તે લાવનાર છે. આશ્રવમાં વેગ એ કારણું બતાવેલ છે, માટે
કપાય અને
છે સહજ મા
Jain Education Interational
For Private & Personal Use Only
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 005132 |
| Book Title | Jain Ratna Chintamani Part 1 and 2 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Nandlal B Devluk |
| Publisher | Arihant Prakashan |
| Publication Year | 1985 |
| Total Pages | 1330 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 105 MB |