Gujaratni Asmita

SR No.: 005129
Original Sutra Author: N/A
Author: Nandlal B Devluk
Publisher: Yogesh Advertising Service Bhavnagar
Publication Year: 1970
Total Pages: 1041
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 50 MB

Page 729

ગુજરાતમાં કેળવણીના પ્રયોગો
-શ્રી મનુભાઈ પંચોળી
દરેક સાચા શિક્ષણે એક સાથે બે કામ કરવામાં હોય છે. એક તે સુધારકેએ માન્યું. બાળક જે માતાના ખોળામાં ઉછરે છે, તે તો એને ભણનાર સમાજમાં જે કાયમી કે ઈ9 મૂલો તથા વર્તને માતા જ્યાં સુધી આવી છે, ત્યાં સુધી બીજે હલા કરવા તે એટલા આવશ્યક છે તેને અનુકુળ થાય અને સાથોસાથ સમાજમાં જે કારગત નહીં નીવડે એટલે તે વખતના બધા ગુજરાતી આગેવાનોએ અમુક સંજોગોમાં અમુક કાળ માટેની માન્યતાઓ અને વર્તન પછી તે કવિ નર્મદાશંકર હોય, નવલરામ હોય, દિવાન બહાદુર હોય તેમાં તે કાળ પૂરો થયે ફેરફાર કરવા માટેનું મન ખુલ્લું રાખે. અંબાલાલભાઈ હોય કે ધીમે ધીમે સુધારામાં માનનાર દલપતરામ
સમાજમાં બધું જ સનાતન નથી. કેટલુંક તે તે કાળપૂરતું જ હોય સૌએ વિવિધ રીતે આજ વાત કહી છે— હોય છે. આવી વસ્તુઓ કાળ વયે કાળગ્રસ્ત થવી જોઈએ; છતાં “ કહે નેપોલિયન દેશને કરવા આબાદાન; પણ રૂઢિ કે પરંપરાગત માન્યતાને પરિણામે સમયસર ફેરફારો થતાં
સરસ રીત તો એ જ છે, ધો માતાને જ્ઞાન. ” નથી. આ ફેરફાર ન થાય તેથી સમાજ બંધીયાર અને ઠીંગરાયેલે
આમાંથી વિવિધ વનિતા–વિશ્રામ અને સ્ત્રી-શિક્ષણની હિલરહે છે અને છેવટે સ્ફોટક પરિસ્થિતિ પેદા થતાં ક્રાંતિ થાય છે. ચાલ વિસ્તરી. ગુજરાત તેને માટે સમાજ સુધારકનું ખરે જ રાજાઓની સંસ્થા, શ્રદ્ધા પર જ વર્ચસ્વ ધરાવતી ધર્મસંસ્થા, ઋણી છે. આમન્યાને જ સર્વસ્વ ગણુતી વડીલપૂજા, આ એક કાળે આવશ્યક ગુજરાતનાં શિક્ષણને બીજો તબક્કો આર્ય સમાજનાં ગુરૂકુળોએ હોય પણ સમાજ જેમ જેમ સગીર અવસ્થામાંથી નીકળતો જાય દાખલ કર્યો છે. સ્વાભિમાન વિનાનું શિક્ષણું દેશદ્ધાર કરનારું તેમ તેમ આ સંસ્થાઓમાં પરિવર્તન થવું જોઈએ.
નિવડી શકે નહીં. જેને સ્વમાન નથી તેને રવાત ત્રય કેવી રીતે પરિવર્તન શાંત રીતે તો જ થાય જે યુગાનુકુળ ફેરફાર
હોય ? આર્ય સમાજનો ફાળે આ દેશની રાષ્ટ્રીયતામાં આ સ્વમાન
ભાવના પેદા કરવામાં રહેલા છે. શિક્ષણમાં થયા કરે. આવા ફેરફારવાળા શિક્ષણમાં તૈયાર થયેલા સો
તેમણે પોતાના ગુરૂકુળદ્વારા એજ વાત શિક્ષણમાં જરપૂર્વક કહી. કોઈ પરિવર્તનમાં સંમતિ આપે અને શાંતિ ક્રાંતિ કે ઉત્ક્રાંતિ દ્વારા
ભારતનો ભૂતકાળ અત્યંત ગૌરવવંત છે અને તેની સિદ્ધિઓ પ્રગતિ થયા કરે. આ અર્થમાં શિક્ષણમાં પ્રાયોગિકતા એ ઉથલપાથલ
આજે પણ ખપની છે. પણ તેના હાલના દે દૂર કરવા જોઈએ. સામેની મોટી બાંહેધારી છે:
તે દેવે વેદિક સંસ્કાતને ભાગ નથી જ. ગુજરાત એ બાબતમાં ભાગ્યશાળી ગણી શકાય તેમ છે કે તેમાં
સમાજસુધારકોએ આત્મસુધારણાની હિલચાલ શરૂ કરી હતી. સમાજની જરૂરિયાતને લક્ષમાં રાખીને કેળવણીમાં નવા નવા પ્રયોગે તે આય સમાજે ચાલુ રાખી. પણ સમાજસુધારકેમાંના મોટા ભાગને થતા રહ્યા છે; અને ધીમે ધીમે આ પ્રયોગ સામાન્ય કેળવણીના પાશ્ચાત્ય સંસ્કૃતિ તરફ અહોભાવ હતો. જેમાંથી એક પ્રકારની સ્વરૂપમાં સ્વીકાર પામતા ગયા છે.
લઘુતાગ્રંથિ ઊભી થતી હતી.
લધુતાગ્રંથિ * ગુજરાતના શિક્ષણના ઇતિહાસમાં પહેલું પ્રાયોગિક પગરણ આર્ય સમાજે આ લઘુતાગ્રંથિ દૂર કરવા એક પ્રકારના આક્રમક હતું “ સ્ત્રી કેળવણી ઉપર ક”. દુર્ગારામ મહેતાજીથી માંડીને રાષ્ટ્રવાદને જન્મ આપ્યો. ગુજરાતમાં સોનગઢ, સુપા ને વડોદરાના રમણભાઈ નીલકંઠ સુધી સોએ પહેલા સમાજસુધારા ઉપર ઝોક દીધા ગુરુકુળાએ રાષ્ટ્રીય જાગૃતિ, અખાડા પ્રકૃતિ, જ્ઞાતિવાદને નિષેધ, હતા. અને આ સમાજસુધારાનું મુખ્ય પગરણે સ્ત્રીઓની કેળવણીને અરપૃશ્યતા નિવારણ—આ બધામાં ઘણો મોટો ફાળો આપ્યો હતો. ગયું હતું.
વળી એ ખાસ નોંધવું જોઈએ કે આ સંસ્થાએ સરકારથી ૧૮૫૭ના બળવામાં જે નિષ્ફળતા મળી તે નિષ્ફળતા શા માટે સ્વતંત્ર, ( એ જમાનામાં ) અરે સરકારની ખકાનજર નીચે ચાલી મળી તે શોધવાનું વિચારમંથન તરત શરૂ થયું. દેશ સ્વતંત્ર થવો હતી. આ વિદ્યાલયમાં કન્યા કેળવણને પણ આગ્રહ રખાવાતો. જોઈએ. અ ગ્રેજોનું રાજય જવું જોઈએ પણ તે ત્યારે જ જશે કે વિદ્યાભ્યાસકાળમાં બ્રહ્મચર્ય, સાદાઈ અનિવાર્ય અંગે ગણાતાં. જયારે જે સામાજિક દેવોને પરિ સામે આપણો સમાજ દુર્બળ રહ્યો સરકારી કેળવણીમાં કે અન્ય સામાન્ય સ્ત્રી કેળવણીની સંરથાઓમાં છે. દુબળતાઓ ચાલી જશે. શરીરમાં ધારું હોય ત્યાં સુધી માખીએ આ ઝોક નહોતો. આને લીધે ભલે આ જાતનાં ગુરૂ કુળે ગયાં-ગાંઠયાં આવે. પ્રથમ ઉપાય માખીઓ સાથે ઝઘડવાનો નથી. પણ આપણે હતાં છતાં તેને પ્રભાવ સામાન્ય કેળવણી પર નોંધપાત્ર રીતે પડ્યો. ઘાડું દૂર કરવાનો છે. દેશી સમાજની દુર્બળતાનું મોટું મૂળિયું આ ગુરુકુળનાં શૈક્ષણિક ક્રમમાં એક બીજી વસ્તુ પણ ધ્યાન ખેંચે સ્ત્રીઓમાં પડેલા વહેમો, રૂઢિગતતા અને ગતાનગતિકતા છે, તેવું તેવી હતી. અને તે વાલીઓ જોડેનો સબંધ. આર્ય સમાજ એક
Jain Education Intemational