Page Text
________________
સંસ્કૃતિક સંદભ પ્ર]
૩૪૩
નથી. તે ચિત્રલિપિથી કદાચ કામ લે? થયો હશે, પણ તેવા આલે- સ્થાને શ્રીકોએ પત્થરનો સ્વીકાર કરાવ્યો. લાકડાનાં દેવ અને ખનવાળાં ઠીકરાં માતાં નથી.
દેવીઓ કે અહીં આવ્યા, તે પહેલા આ ભૂમિ પર જ હતા. પણ કસંસ્કૃતિના સ્પષ્ટ અવશેષ ભીલ, કાબા, કેળા, પઢાર ગ્રીકજાતિઓના સંપર્કથી લાકડાના સ્થાપત્યના સ્થાને પત્થરનું ઘડતરજેવી જાતિઓનાં સમૂહમાંથી આજેય મળે છે. ભલે તેનું તીરકામઠું કામ આવ્યું. આજે ભીલોમાં લાકડાના પાળિયાઓ Memorial છોડયું નથી. માથા પરના ખુદને તેમને તેમ સાચવી રહ્યા છે. Headstones મળે છે, તે લોકસંસ્કૃતિનો એક મહત્વને કર્યું છે, મેળાઓ તેમને હજુ ય ગમે છે. વાઘ, દીપડા અને ચિત્તાને દેવ એમ માનવું જ પડશે તો શિકેતર માતાનું મહત્વનું મંદિર સાબરતરીકે પૂજે છે, શામળાજી ના મેળે જઈને નદીના પાણીમાં નહાતાં મતી દરિયા કિનારે મળે છે. ત્યાં આવેલું છે ભાલબારામાં. ત્યાં આજે નહતાં ભૂવો પાણીની છાલક મારી ભૂતને કાઢવાના પ્રયોગો કરતા ય શિકોતરી માતાની લાકડાની મૂર્તિ છે. ગુજરાત અને સૌરાષ્ટ્રના આજે ય કારતકી પૂનમે જોવા મળશે. શામળાજીના મેળે જતાં અનેક ગામડાઓમાં દેવ દેવીઓનાં કડવા” મળે જ છે? તેઓ ગાતાં જાય છે.
આજના ચોરસ, લંબચોરસ અથતિ લીટીમાંથી થતી આકૃતિની શામળાજીનાં મેળે કે રણઝણિયું પીંજણિયું વાજે છે, કાનમાં
ધરરચના ભાદર નદીના કાંઠે રોઝડી ગામમાંથી મળેલ સંસ્કૃતિમાં વનફૂલ ખોસીને તેઓ મેળો માણવા જવાના જ, અને ત્યાં જ તેઓ
જોવા મળે છે. ડો. સાંકલિયાના ઉખનનમાંથી સાબરમતી ખીણમાં બધાને એટીલે. ઘરે આવી ખાટલી પર બેસી ભીલ જુવાન અને ગળકારના કબાએ હતા. જે પઢારગામમાં અને ગામના પાદરમાં બઈલી સંસાર શરુ કરે !
વાસ કરીને પડેલ વાઘરીઓમાં જોવા મળે છે તેને પણ લોકસંસ્કૃતિના આ છે તેમની લગ્નવિધિ લેકિક, ક્યાંય મનુ ભગવાન તેમના આડે
અભ્યાસીઓએ સ્મરણમાં રાખવા પડશે. નગરરચનાએ આજના નથી ઉતરતો, તેમ ન જોવા મળે તેમાં વૈદિક તત્વ. તેમને કાવતે. સ્થાપત્યના નમને આપે છે. જે આજે સર્વત્ર જોવા મળે છે પણ તેમના જીવનમાં જે તત્વો ઓતપ્રેત છે તેને જ તેમના જીવન કામ સાથેસાથ કબાઓની સંરકૃતિ પણ અત્રતત્ર જોવા મળે જ છે. માટે તેમણે પ્રયોજ્યા છે.
સૌરાષ્ટ્ર ગુજરાતને ડે. ઈરાવતી કએ ઉત્તરમાંથી દક્ષિણમાં અને ત્યારે સૌરાષ્ટ્રનો કોળી અને ખારો પુનઃલગ્ન કઈ રીતે કરે
દક્ષિણમાંથી ઉત્તરમાં જતી જનજાતિઓના થાકલા માટે ગેખ છે ? એક માટલું કે મેરી લેશે. માટલામાં દીવો પ્રગટાવશે અને
કહે છે. થાક ખાવા રોકાયેલ અનેક જનજાતિઓ સૌરાષ્ટ્ર ગુજરાત નર અને નારી દીવો જોવા માટલામાં નજર કરશે, ત્યારે તેમનાં
માં સ્થિર થઇને વસી ગયેલ છે. ગુજરાત મધ્ય પ્રદેશની સરહદ પરના માથા ભટકાશે. લગ્નવિધિ ખતમ! આ છે લકસંસ્કાર, આ છે લોક
સફેદ ભીલે ખરેખર તો તેઓ ઈ. સ. પૂર્વ ત્રીજા ચેથા શતકમાં જીવનની એકાદ રેખા.
અત્રે આવેલ શ્રીકજાતિના જ અવશેષો છે. તે ગ્રીકજાતિના એક આ લોકેના પછી સૌરાષ્ટ્રની તેમ જ ગુજરાતની ભૂમિ પર પગ
કુળની જેમ પછી તો અનેક ફળો અહીં ઉત્તરમાંથી આવતા થયા. મુકનારમાં યાદવો અને આહિરે ખરા. તેઓ મથુરાદાવનમાંથી
માટે જ અત્રે પેલા રૂઢિપ્રયોગને મરવું પડે છે. “અગત્યના વાયદા: તેમની સંસ્કૃતિ લઈને આવ્યા. તેઓને જનસમૂહ હતો. તેમની
ઉત્તરમાંથી આયકુળ દક્ષિણમાં ગયા ત્યારે તેઓ ગુજરાતમાં થઈને પિતાની પરંપરાગત જીવન જીવવાની આગવી રીતિ હતી. મથુરાd.
ગયા હોવાનું માની શકાય છે. વૈદિક સમય અને ત્યારપછીના એકાદ દાવનની સંસ્કૃતિમાંથી રાસલીલા તેઓ લાવ્યા. તેઓની પુત્રવધુઓ
હજાર વર્ષના ગાળામાં જનજાતિઓનું સ્થળાંતર ખૂબ મોટી સંખ્યામાં સપ્તસિંધુના સામા તીરથી આવતી હતી. તેઓ તેમના પિયરથી
થયું હોવાનું મનાય છે. ઉત્તરમાંથી દક્ષિણમાં. તેમ જ સાગરવા લેકનૃત્યો લાવ્યા. જે આજદિન તક સૌરાષ્ટ્રના જનજીવન સાથે ઓતપ્રોત બની ગયેલ છે અને સૌરાષ્ટ્રની લોકસંસ્કૃતિનું વિશિષ્ટ
શ્રી અને સિરિયન લોકો સૌરાષ્ટ્રમાં આવ્યા હોવાનું મનાય છે.
શ્રી પ્રજાના અવશે, જાતિશાસ્ત્રની દષ્ટિએ બરડાના મેરમાં અંગ બનવા પામેલ છે. દાંડિયારાસ આજની ગુજરાતી લોકસંસ્કૃતિનું
અને પંચમહાલના ભીલોમાં આજે જોવા મળે છે. અને અતિ આગવું અંગ બનેલ છે.
સીરિયને અહીં આવ્યા હતા. તે ઓખા મંડળમાં આરંભડા ગામના શ્રી કૃષ્ણના નિધન પછી યાદવો ઉત્તરમાં ચાલ્યા ગયા. બાદ
પાદરમાં પાંચ ભાઇઓની ત્રીશ હાથ લાંબી કબર પરથી પ્રતીતિ માત્ર આહિર સૌરાષ્ટ્રની ધરતી પર હતા. તેઓ કૃષિસંસ્કૃતિને વર્યા થાય છે. ગેરેજના ગામના પૂર્વ સીમાડે સાયબાની કબર છે. તે હતા સાથોસાથ યાદોની નિયસંસ્કૃતિને. બંનેને સાચવીને તેઓ
પણ તેની પ્રતીતિ આપે છે. તદુપરાંત જગતના મંદિરના શિખરના સૌરાષ્ટ્રમાં –- મધ્ય સૌરાષ્ટ્ર કચ્છતીર અને ઝાલાવાડમાં સ્થિર થયા. ચણતરમાં એક ગેખ માથે પાંખવાળી પરીની જે મૂર્તિની આકૃતિ તેમણે યાદવોનાં સંસ્કારને સાચવવા જ મથામણ કરી છે. પણ છે તે પણ સીરિયન પ્રજાના સંરકારનો અહી અવગેપ જ માનવા તેઓ ઈ. સ. પૂર્વે પાંચમાં શતકમાં સૌરાષ્ટ્રમાં દરિયાવાટે આવેલ રહ્યો. આખાય ઓખામંડળમાં ગોરીને બીજા સદીના બાદશાહ આ યન, બેક અને અને યેન શ્રીકજાતિઓના પરિચયમાં આવ્યા. સદ્ધર બેલીમ, તેની શાહજાદી પક્ષ અને તેના શાહજાદા રાયભાસા
આ સીની માટી વસાહત થાનગઢમાં – આજને જૂનાગઢ, હતી. યુઆની લેકકથા ખુબજ જાણીતી અને પ્રચલિત છે. તેમના પરાક્રગ્રીક દેવ સૂર્ય, જોડા અને માથાના ટોપ વિ. સાથે જોવા મળે છે.
મની કથા આ દેહામાં મઢી છે. તેવું તે આરિએ તેમની પાસેથી સ્વીકાર્યું લાગતું નથી. પણ
તોગ ભરત, તમાકે, હાલને હમીર, વસાહતની સંસ્કૃતિ સ્વીકારી લાગે છે અને નાનકડીય વસાહત ફરતો ગત કરે, તેને પણ રવીકાર તેઓએ કર્યો છે. લાકડાના કોતરકામના
હીકરે પિયા કારણે, મા પંજે વીર !
તક સૌરાષ્ટ્રના
વિશિષ્ટ પ્રીક ટનના
Jain Education Intemational
For Private & Personal use only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 005129 |
| Book Title | Gujaratni Asmita |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Nandlal B Devluk |
| Publisher | Yogesh Advertising Service Bhavnagar |
| Publication Year | 1970 |
| Total Pages | 1041 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 50 MB |