________________
શાશ્વત સૌરભ ભાગ-૧
૪૦૧
૧૯૯૧, ચૈત્ર સુદ ૧૪, રાધનપુર.
જંબૂસર પહોંચવાનું કહ્યું. માસર રોડ પહોંચી, ત્યાંથી પગે ચાલી આચાર્ય પદ : સં. ૧૯૯૨, વૈશાખ સુદ ૬, મુંબઈ.
જંબુસર જવાનું હતું. ત્રિભુવન વિશ્વામિત્રીથી ટ્રેનમાં બેઠા. સ્વર્ગવાસ : સં. ૨૦૪૭, અષાઢ વદ ૧૪, અમદાવાદ.
રસ્તામાં પાદરા સ્ટેશન આવતું હતું. મુસાફરોની ચડ ઊતરમાં દીક્ષાપર્યાય : ૭૭ વર્ષ અને ૬ મહિના.
પોતાના ગામનો કોઈ માણસ તેને જોઈ ન લે તે માટે પાદરા
સ્ટેશન આવતાં પહેલાં ત્રિભુવન પાટિયા નીચે સૂઈ ને સંતાઈ | સુવિશાળ ગચ્છાધિપતિ, જૈન શાસનના મહાન
ગયો. સાંજના માસર રોડ ઊતરીને, પગપાળા ચાલીને તે જંબૂસર જ્યોતિર્ધર, યુગપુરુષ, પરમ ગીતાર્થ પૂજ્યપાદ આચાર્યદેવશ્રી
રાતના સાડા-અગિયાર વાગે પહોંચ્યો. ઉપાશ્રયમાં જઈને તેણે વિજય રામચંદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજ, ૭૮ વર્ષનો દીક્ષાપર્યાય
મોટા મહારાજને જઈને બધી વાત જણાવી. બીજે દિવસે પાળી ૯૬ વર્ષની ઉંમરે, અમદાવાદમાં સં. ૨૦૪૭ના અષાઢ
આમોદમાં દીક્ષા આપવાનું વિચારાયું હતું, પરંતુ ત્યાં પણ વદ ૧૪ (તા. ૯-૮-૧૯૯૧)ના રોજ અરિહંત પરમાત્માના
ઉપાશ્રયમાં ત્રિભુવનના દૂરના એક કાકી ત્રિભુવનને જોઈ ગયાં, ધ્યાનમાં મગ્ન બનીને સમાધિપૂર્વક કાળધર્મ પામ્યા.
એટલે આમોદમાં દીક્ષા આપવાનું માંડી વાળવામાં આવ્યું અને પૂજ્યપદ આચાર્યશ્રી વિજયરામચંદ્રસૂરીશ્વરજી જૈનોની વસ્તી વગરના તીર્થધામ ગંધારમાં દીક્ષા આપવાનું નક્કી મહારાજનું ૭૮ વર્ષનું સુદીર્ઘ દીક્ષાજીવન સંખ્યાબંધ મહત્ત્વની થયું. મુનિ મંગળવિજયજીએ એ કાર્ય માટે હિંમત દર્શાવી. તેઓ ઘટનાઓથી સભર હતું. પૂજ્યશ્રીનું જીવન એટલે ઇતિહાસ. તથા મુનિ નવિજયજી તથા મુનિ પ્રકાશવિજયજી કિશોર છેલ્લા સૈકામાં થઈ ગયેલા મહાન જૈનાચાર્યોનો ઇતિહાસ. ત્રિભુવનની સાથે ૧૯ માઇલોનો વિહાર કરી ગંધાર પહોંચ્યા. પૂજ્યશ્રીનો જન્મ એમના મોસાળના ગામ દહેવાણમાં વિ.સં. ગંધારમાં દીક્ષા મુહૂર્તનો સમય થઈ ગયો હતો અને મુંડન માટે ૧૫રના ફાગણ વદ ૪ના શુભ દિને થયો હતો. એમનું નામ ગામમાંથી હજામને આવતાં વાર લાગી તો ત્યાં સુધીમાં મુનિ ત્રિભુવન રાખવામાં આવ્યું હતું. એમના પિતાનું નામ છોટાલાલ મંગળવિજયજીએ પોતે કેશલોચ ચાલુ કરી દીધો હતો. હજામ અને માતાનું નામ સમરથબહેન હતું. બાળક ત્રિભુવનના જન્મ આવી પહોંચતાં મુંડન થયું. આ રીતે પાંચ-સાત જણ વચ્ચે પછી માતા પિયરથી પાદરા આવે તે પહેલાં તો પિતાશ્રી ત્રિભુવનનો દીક્ષાવિધિ ગુપ્ત રીતે થઈ ગયો અને નામ મુનિશ્રી છોટાલાલનું અવસાન થયું. છોટાલાલને બીજા બે ભાઈઓ હતા. રામવિજયજી રાખવામાં આવ્યું. છોટાલાલની માતાનું નામ (ત્રિભુવનની દાદીમાનું નામ) રતનબા
દીક્ષા પછી શ્રી રામવિજયજી મહારાજે સં. ૧૯૬૯નું હતું. ત્રિભુવને પાદરાની સરકારી શાળામાં અભ્યાસ ચાલુ કર્યો.
પ્રથમ ચાતુર્માસ સિનોર ગામમાં કર્યું. એ વખતે વ્યાખ્યાનની કિશોર ત્રિભુવન ધર્મ–અભ્યાસમાં ઘણો તેજસ્વી હતો. જવાબદારી શ્રી દાનવિજયજી મહારાજની હતી, પરંતુ એક દિવસ સાધુ ભગવંતના સંપર્કને લીધે દીક્ષા લેવાના કોડ એના મનમાં પૂ. શ્રી દાનવિજયજીની તબિયત સારી ન હતી ત્યારે એમના જમ્યા, પરંતુ એનાં દાદીમા, એના કાકાઓ એને દીક્ષા લેતા ગુરુદેવ વડીલ પંજાબી મહારાજ ઉપાધ્યાય શ્રી વીરવિજયજી અટકાવતાં હતાં, કારણ કે ત્રણ ભાઈઓ વચ્ચે આ એક જ મહારાજે નૂતન સાધુ શ્રી રામવિજયજીને વ્યાખ્યાન આપવા માટે દીકરો હતો. ત્રિભુવનના પિતાના એક કાકાએ તો ત્રિભુવન જો ફરમાવ્યું, કારણ કે શ્રી રામવિજયજીમાં એ શક્તિ એમણે નિહાળી દીક્ષા ન લે તો પોતાની દુકાન ત્રિભુવનના નામ ઉપર કરી હતી. પાટ ઉપર બિરાજી વ્યાખ્યાન આપવાનો શ્રી રામવિજયજી આપવાનું પ્રલોભન પણ બતાવ્યું હતું, પરંતુ એથી ત્રિભુવન જરા માટે આ પહેલો જ પ્રસંગ હતો. પોતે ના પાડી છતાં પૂ. પણ આકર્ષિત થયો ન હતો. કિશોર ત્રિભુવને દીક્ષા લેવાનો ગુરુભગવંતની આજ્ઞા થતાં એ જવાબદારી સ્વીકારવી જ પડી. અડગ નિશ્ચય કર્યો હતો, વહેલી તકે દીક્ષા લેવાનું નક્કી કર્યું. ક્યા વિષય પર વ્યાખ્યાન આપવું એનો વિચાર કરી લીધો. એણે થોડા વખત પછી વડોદરામાં પૂ. પ્રેમવિજયજી મહારાજ સમકિતના સડસઠ બોલની સઝાય પોતાને કંઠસ્થ હતી તેના પાસે જઈ પોતાની દીક્ષાનું મુહૂર્ત કઢાવ્યું, પરંતુ એ માટે સમય વિવેચનરૂપે પૂજયશ્રીએ સરસ વ્યાખ્યાન આપ્યું. તે વ્યાખ્યાન ઓછો હતો. (ઓછો હોય એ જરૂરી પણ હતું.) દીક્ષા ચૂપચાપ સાંભળીને પૂ.ઉપા. શ્રી વીરવિજયજીએ આગાહી કરેલી કે લેવી હતી. દીક્ષા વડોદરા રાજ્યની બહાર આપવામાં આવે તો રામવિજયજી ભવિષ્યમાં સમર્થ વ્યાખ્યાતા થશે. પૂજયશ્રી જયાં તાત્કાલિક કાયદાનો પ્રશ્ન ઊભો ન થાય, એટલે પૂ. પ્રેમવિજય, જ્યાં વિચર્યા ત્યાં તેમનાં પગલેપ અંજનશલાકા, પ્રતિષ્ઠા, મહારાજે ત્રિભુવનને દીક્ષા માટે બ્રિટિશ સરહદમાં આવેલા દીક્ષા, ઇત્યાદિ પ્રકારના ઉત્સવો સતત યોજાતા રહ્યા.
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org