________________
कालकाचार्य-२]
[१९ युवराज हतो. तेमनी बहेन भानुश्री नामे हती, जेनो पुत्र बलभानु हतो. कालकाचार्य एक वार विहार करता त्यां आव्या अने तेमनी देशना सांभळी बलभानुए दीक्षा लीधी. आथी रुष्ट थयेला बलमित्रभानुमित्रे कालकाचार्यने निर्वासित कर्या. वळी बीजी एक प्राचीन परंपरा प्रमाणे, बलमित्र-भानुमित्र कालकाचार्यता भाणेज हता. तेमणे पोताना पुरोहितनी शिखवणीथी तेमने निर्वासित कर्या हता. ज्यारे त्रीजा एक मत प्रमाणे, राजाए आखा शहेरमां अनेषणा करावी हतीएटले आचार्यने क्यायथी भिक्षा मळती नहोती. आथी तेमणे नगर छोडी दीधुं. वर्षाकाळमां ज आचार्य प्रतिष्ठान जवा नोकळ्या अने त्यांना संघने तथा श्रावक राजा सातवाहनने अगाउथी पोताना आगमननी खबर आपी. त्यां जईने आचार्ये भादरवा सुद पांचमने दिवसे पर्युषण करवानें कह्यु, त्यारे राजाए कह्यु, 'ते दिवसे तो मारे लोकरूहि अनुसार इन्द्रमहोत्सव करवानो होय छे, माटे पर्व आपणे छठने दिवसे करीए.' आचार्य बोल्या के 'पर्व- अतिक्रमण न थई शके.' आथी राजाए चोथनुं सूचन कयु अने ते आचार्ये स्वीकार्यु. त्यारथी चोथना दिवसे पर्युषणनी उजवणी शरू थई...
- अविनीत शिष्यना परित्यागर्नु एक कथानक पण कालकाचार्यना संबंधमां छे. ए समये कालकाचार्य उज्जयिनीमा रहेता हता. तेमनो कोई शिष्य भणवा इच्छतो नहोतो; आथी नाराज थईने, एमना बहुश्रुत प्रशिष्य सागरश्रमण सुवर्णभूमिमां विहरता हता त्यां, कोईने खबर आप्या सिवाय तेओ चाल्या गया हता. सागरश्रमणे कालकाचार्यने ओळल्या विना गर्वथी व्याख्यान करवा मांड्यु. पाछळथी बीजा साधुओ आवी पहोंचतां रहत्यस्फोटन थयु अने कालकाचार्ये सागरश्रमणने प्रज्ञापरीषह सहन करवा-ज्ञाननो गर्व नहि करवा विशे उपदेश आप्या. कालकाचार्य आजीवको पासे अष्टांग महानिमित्तनो अभ्यास करवा माटे गया होवानो उल्लेख संधदासगगिना 'पंचकल्प'
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org