________________
श्रीहर्ष ]
[ १८१ २ रूपमयं वा नामकं भवति, यथा-भिल्लमाले द्रम्मः । बृकक्षे, भाग २, पृ. ५७४, श्रीमालना द्रम्मने 'पारोपथ द्रम्म' कहेता. ' श्रीमालनी टंकशाळमां पाडेला, त्रण वार परखेला, बजारना व्यवहारमा आवता, चाल, भेळसेळ विनाना, रोकडा' पारौपथ द्रम्मनु चलण गुजरातमा ओछामां ओर्छ, विक्रमना तेरमा शतकना अंत सुधी हतुं एम 'लेखपद्धति' (पृ. २०, ३३, ३५, ३७, ३९ ४२, ५५ इत्यादि ) उपरथी जणाय छे.
३ कवड्डगा से दिज्जति, ताम्रमयं वा जं णाणगं ववहरति तं दिज्जति । जहा दक्खिणावहे कागणी, रुप्पमयं जहा भिल्लमाले चम्मलातो, निचू, भाग ३, पृ. ६१६-१७
४ आसूचू , पृ. ३३३ ५ हेमचन्द्रकृत 'काव्यानुशासन,' प्रस्तावना (प्रो. र. छो. परीख ),
श्रीस्थलक
श्रीस्थलक नगरमां भानु राजा हतो. एना सुरूप नामे पुत्रने मोदक भावता होवाथी ते 'मोदकप्रिय' नामे प्रसिद्ध थयो हतो. सुरूपने एक वार वैराग्य पेदा थतां सम्यक् ज्ञान, दर्शन, चारित्र्य सांपड्यां हतां अने छेवटे ते केवलज्ञान पाम्यो हतो, एवी कथा छे.'
गुजरातनुं सिद्धपुर प्राचीन काळथी 'श्रीस्थल' तरीके जाणीतुं छे. ते आ श्रीस्थलक हशे ?
१ पिनिम, पृ. ३३. श्रीहर्ष
ईसवी सनना बारमा सैकाना उत्तरार्धमां थई गयेलो ' नैषधीयचरित'नो कर्ता. 'श्राद्धप्रतिक्रमण सूत्र 'नी रत्नशेखरसूरिनी वृत्तिमां 'नैषध " अने श्रीहर्षनो नामोल्लेख करीने ए काव्यना श्लोको टांकेला छे. मंत्री वस्तुपालना समयमा 'नैषध 'नी नकल गुजरातमां आवी त्यार पछी ए काव्यनुं अध्ययन-अध्यापन अहीं चालतुं रघु हतुं एनो आ एक विशेष पुरावो छे.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
