________________
देवेन्द्रसरि ] जैन कालगणना, पृ. ११९ थी आगळ. देविलामुत ___ उज्जयिनीनो राजा. एनी कथा आ प्रमाणे छ : पोताना केशमां पळियां जोईने तेणे राणीनी साथे तापस तरीके दीक्षा लीधी हती. राणी ए समये सगर्मा हती, यथासमये तेणे पुत्रीने जन्म आप्यो, पण प्रसूतिकाळे ते मरण पामी. पुत्रीने बोजी तापसीओए उछेरी. पछी समय जतां युवावस्थामां आवेली पुत्रीने जोईने देविलासुत मोहित थयो अने तेने आश्लेष करवा जतां भोंय उपर पडी गयो. पोताना दुर्वर्तननु फळ अहीं ज प्राप्त थयुं छे, एम समजीने तेणे पुत्री साध्वीओने आपी अने पोते विरक्त थईने सिद्धिमां गयो.'
१ आचू , उत्तर भाग, पृ. २०२-३. देवेन्द्रमूरि
तपागच्छना स्थापक जगच्चंद्रसूरिना शिष्य अने पट्टधर. तेमणे ' श्राद्धप्रतिक्रमण सूत्र । उपर वृत्ति लखो छे, जे 'वंदारुवृत्ति' नामे प्रसिद्ध छे.' ___ देवेन्द्रसूरि मंत्री वस्तुपालना समकालीन होई ई. स. ना तेरमा शतकमां विद्यमान हता. खंभातमां तेमनुं व्याख्यान सांभळनार श्रोताओमां वस्तुपाल पण एक हतो. देवेन्द्रसुरिए प्राचीन कर्मग्रन्थोनो उद्धार करीने 'कर्मविपाक,' 'कर्मस्तव,' 'बंधस्वामित्व,' 'घडशीति' अने 'शतक' नामे नव्य कर्मग्रन्थो तथा ते उपरनी स्वोपज्ञ टीकाओ रची. आ सिवाय पण बोजा केटलाक ग्रन्थो तेमणे रचेला छे, जे पैको प्राकृत 'सुदर्शनाचरित्र'ना सहकर्ता तेमना गुरुभाई विजयचंद्रमूरि हता.. देवेन्द्रसुरिनुं अवसान सं. १३२७ ई. स. १२७१मां थयु हतु..
१ य, पृ. ९६. २ जैसाइ, पृ. ४०७-८.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
