________________
कोकण ] चोखा मुख्य खोराक छे ए वस्तु आपणे ध्यानमा राखवी जोईए. कोंकणादि देशोमां गिरियज्ञ नामनो उत्सव दररोज संध्याकाळे थाय छे." त्या पाणीने 'विच्च' कहे वामां आवे छे. संख्यावंध अर्वाचीन भारतीय भाषा
ओना 'पिचकारी,' 'पिच(क)दानी' जेवा शब्दोमांना 'पिच' अंगर्नु संतोषकारक निर्वचन संस्कृतद्वारा थतुं नथी, एनो संबंध आ 'पिच्च' साथे हशे. संभव छे के रवानुकारी लागतो ए शब्द मूळे कोई
आर्येतर भाषामांथी होय. ___कोंकणदेशोद्भव पुरुषो सह्य पर्वत उपरथी गोळ, घी, धउं, तेल, वगेरे माल उतारे छे अने त्यां चढावे छे. कोंकणदेशमां भारे वरसादने कारणे जैन साधुने छत्री राखबानी पण अनुज्ञा आपवामां आवेली छे. कोंकणनी नदीओमां तीणा पथ्थरो होवाने कारणे एमां चालवू कष्टदायक छे.
कोंकणने एक स्थळे ' असंदीनद्वीप' अर्थात् समुद्रनो भरतीथी परिप्लावित न थई जाय एवो प्रदेश कहेवामां आव्यो छे."
'कोंकणार्य' अथवा 'कोंकणकक्षान्त '-कोकणवासी साधुनुं दृष्टान्त अनेक स्थळे आवे छे. दीक्षा लोधा पछी पोताना पुत्रादि माटे तेओ चिन्ता करता हता, एमने आचार्ये समजाव्या हता." एक कोंकणवासीनी पत्नी मरण पामी हती, परन्तु एने एक पुत्र होवाथी फरी वार लग्न माटे कन्या मळती नहोती; आथी तेणे पोताना पुत्रने कपट करी बाणथी वीधीने मारी नाख्यो हतो, एवी पण एक कथा छे. एक कोंकणवासी श्रावकना आदर्श सत्यभाषण दृष्टान्त आवश्यक चूर्णि'मां छे, जेमां तेणे पोताना पितानी सामे ज साक्षी पूरी हती.
१ जुओ कोङ्कणक. . २ बृकक्षे, भाग २, पृ. ३८४. वळी जुओ त्यां - टिप्पणमां चूर्णि अने विशेषचूणिमांथी आपेठे अवतरण,
३ आशी, पृ. ५; दवैचू , पृ. ३१६
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
