________________
૭૭ આ પ્રકારે બૂસ્વામી પછીથી જ આ પટ્ટાવલીઓ તદ્દ જૂદી જૂદી ગણવા લાગી તેનું જે કંઈ પણ કારણ હોય તે તે આ એક જ છે કે, જે સમયથી તદ્દન જુદા જુદા પટ્ટધરનાં નામની એજના આરંભાઈ તે જ સમયે-જંબુસ્વામિના નિવણ બાદ–એ વર્ધમાનના સાધુઓમાં તફા પડી ગયું હતું. તે પડી ગએલે ભેદ, ધીરે ધીરે દ્વેષ વા. વિરના રૂપમાં પ્રચ્છન્નપણે બદલ્યું જતું હતું. એ સમયે જે પુરૂષે જાતે મુમુક્ષુ હતા, તેઓ તે પિતાથી બને શકે તેટલું ઉચ્ચ ત્યાગાચરણ સેવતા હતા. અને જેઓ પહેલાં સુખશીલતાથી જ ટેવાયા હતા તેઓ થી પણ મર્યાદિત ટ લઈને પરાકાષ્ઠાના ત્યાગની ભાવનાવાળા રહેતા હતા. અર્થાત્ જંબુસ્વામી પછી પણ તે મુમુક્ષુઓમાંના કેટલાક તે વર્ધમાનના કડક ત્યાગ માર્ગને જ અનુસરનારા હતા અને કેટલાક, જેઓએ મિત છુટ લીધી હતી તેઓ કદાચ અથવા નિરંતર એકાદ વસ્ત્ર (કટિવસ્ત્ર) રાખતા હશે, પાત્ર પણ રાખતા હશે અને નિરંતર શૂન્ય સમશાને તથા અરમાં નહિ રહેતાં કદાચ કદાચ વસતિઓમાં પણ રહેતા હશે. મને કાંઈ તે સમયનું પ્રત્યક્ષ જ્ઞાન નથી તે પણ શ્રીહરિભદ્રની આગળ જણાવેલી ગાથા ઉપરથી અને મારી બુદ્ધિથી એટલું તે કલ્પી શકું છું કે, મુમુક્ષુ પુરૂષ સંયમ-નિર્વાહ માટે આથી વધારે છુટ લે તેમ હું માની શક્તિ નથી. આ મુમુક્ષુઓમાં જે વચલે વર્ગ હતે અર્થાત જે પૂરે મુમુક્ષુ ન હતું પણ અત્યારની જેમ મહાગ્રહી હતે તે કઈ રીતે પિતાની હસ્તીને આચંદ્રાક. સ્થાપવાને
