________________
ગાર બુદ્ધ થયા–ધ પામ્યા અર્થાત્ સામાયિકાદિના સ્વરુપથી માહિતગાર થયા, અને તેમને વર્ધમાનના (વકજડ) સ્થવિરાને વંદન, નમન કરી આ પ્રમાણે કહ્યું કે–હે ભગવતે ! તમે જે પદ કહ્યાં છે એના પર્વના અજાણપણાથી, પૂર્વે એને નહિ સાંભળવાથી, એને લગતે બેધિલાભ ન મળવાથી અથવા મારામાં જાતે વિચાર કરવાની બુદ્ધિ ન હવાથી, એને વિગતવાર બાધ ન થએલે હોવાથી, તે પદોને મેં જાતે ન જેએલાં હોવાથી, ન સાંભળેલાં હોવાથી, તે પદેમારી સ્મૃતિમાં ન આવતા હોવાથી, તેને મેં વિડશેષ્ટપણે ન જાણેલાં હોવાથી, ગુરુએ તેને વિશેષતાપૂર્વક ન કહેલાં હેવાથી, તે પદે વિપક્ષથી અપૃથગભૂત હેવાથી, ગુરુએ તેને કોઈ મોટા ગ્રંથથી ટુંકાં કરીને ન ઉઠરેલાં હોવાથી અને એ જ હેતુથી તે પદે અનવધારિત રહેલાં હેવાથી આપે કહેલા આ અર્થને મેં સદ્દ ન હતું, તે તે અર્થ ઉપર મને વિશ્વાસ કે રૂચિ પણ ન હતાં. પરંતુ હે ભગવંતે! હમણું મેં આપની પાસેથી એ પદેને જાણ્યાં, છે, સાંભળ્યાં છે અને યાવત્ અવધાર્યો છે તેથી કરીને મને આપે કહેલી હકીકતમાં શ્રદ્ધા, વિશ્વાસ અને રૂચિ થયાં છે અને તમે જે આ કહે છે તે, એ પ્રમાણે છે. આ રીતે पयासी-इच्छामि णं भंते ! तुब्भे अंतिए चाउज्जामाओ सम्माओ पंचमहन्वइयं सपडिक्कमणं धम्मं उवसंपज्जित्ता णं विहरित्तए । अहासुहं देवाणुप्पिया ! मा पडिबंधं करेह" इत्यादि.
(મwવત્ર, વાવૂવા, 50 રૂ૪–૨૩૬