________________
જિલિયાત ઘરમાં રહેનારું ભૂત જ્યારે જુએ કે પોતાના માથાને કોઈ સવાયો એ ઘરમાં રહેવા આવ્યો છે, ત્યારે ઝટપટ તે એ ઘર ખાલી કરી જાય છે.
એ ઘરનું નામ બુ-દ-લા-રૂ હતું અને સમુદ્રકિનારા તરફની મુખ્ય કરાડથી આગળ જતી ખડકની એક ભૂશિરની ટોચ ઉપર તે આવેલું હતું. એ કરાડની મદદથી એ ભૂશિરની આગળ વહાણો લાંગરી શકે એવું નાનું બંદર બની રહેતું. એ જગાએ પાણી ખૂબ ઊંડું હતું.
ઘર એ ભૂશિરની છેક ધાર ઉપર આવેલું હતું. એની આસપાસ નાનો સરખો વાડો બને તેટલી જ જમીન બાકી રહેતી હતી.
ગ્યર્નસીમાં મૂઠ મારનારા કે સોનું બનાવનારા માંત્રિક અને તાંત્રિકો નવાઈની વસ્તુ ન હતા. ઓગણીસમી સદીમાં આસપાસની જ્ઞાનવૃદ્ધિની છાયામાં પણ તેઓ પોતાનો જૂનો કસબ ચલાવ્યે રાખતા. લોકો તેમનાં મૂઠ-નજરથી બીતા અને તેમની મદદ પણ લેતા. ભૂતપિશાચના આવેશથી થતા રોગો તેમના સિવાય બીજા કોઈ મટાડી જ ન શકે તેમ જ માણસ અને ઢોરને એ રેગો વળગાડનારા પણ તે જ મનાતા.
પણ આપણે જિલિયાતની વાત ઉપર જ પાછા ફરીએ.
ફ્રેંચ ક્રાંતિના અંતભાગમાં એક સ્ત્રી પોતાની સાથે નાનું બાળક લઈ ગ્યર્નસીમાં વસવાટ કરવા આવી.
તેને નામ હતું, પણ ગ્યર્નસીના ગામઠી લોકોએ પોતાની અને ખી ઉચ્ચાર-પદ્ધતિ અને ખોટી જોડણીથી તેને અપભ્રંશ કરી નાખી
જિલિયાત’ બનાવી દીધું હતું. બાળક સાથે તે એકલી જ રહેતી હતી; અને કેટલાકને મતે એ બાળક તેનો ભત્રીજો થતો હતો – પુત્ર નહીં. બીજા કેટલાક એમ માનતા કે તે છોકરો એનો કશો સગો થતો નથી; તે એની પાલક માતા છે, એટલું જ. તેની પાસે થોડી મતા હતી – સામાન્ય નજીવી મતા. તેમાંથી તેણે ચૂસી આવીને ખેતી માટે જમીનના બેએક ટુકડા ખરીદ્યા.
બુ-દ-લા-૩ મકાન તે વખતે ભૂતિયા ઘર તરીકે ત્રીસ વર્ષથી તજાયેલું હતું. તે ખંડેર બનવા આવ્યું હતું. મકાનની આસપાસની
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
