________________
માસ જ ભૂખ્યા નથી હોતા
૧૮૩
પાણીથી છલકાઈ ગઈ હતી. તેના કોલસા અને લાકડાં ભીંજાઈ ગયાં હતાં. દોરડાં ઉકેલી બનાવેલાં જે રૂંછાં ઉપર તે તણખા પાડી આગ સળગાવતા, તેમાંનું એક પૂમડું પણ પલળ્યા સિવાયનું રહ્યું ન હતું; એટલે આગ સળગાવવાનું પણ કશું સાધન નહોતું.
તે આજે બીજી દિશામાં ખારાક શોધવા નીકળ્યા — જ્યાં દશ અઠવાડિયાં પહેલાં દુરાંદે ટકરાઈ હતી તે ખડકો તરફ. તે જાણતા તે હતા કે, કરચલા એટ વખતે સૂર્યમાં તડકો ખાવા બહાર આવે છે. બે મહિના સુધી જિલિયાત આ બધાં પ્રાણીઓ ઉપર જ જીવ્યા હતા.
પણ આજે કોણ જાણે કરચલા તેમ જ ક્રૉ-માછલીઓ સંતાઈ ગયાં હતાં. તેાફાનને કારણે એ બિચારાં ઊંડાં દરામાં પેસી ગયાં હશે, તે હજુ હિંમત લાવી બહાર નીકળ્યાં ન હતાં.
જિલિયાત છરી વડે શંખલા-જંતુ ઉખાડતા, અને ખાતા ખાતા આગળ ચાલવા લાગ્યા.
સ્યુ કલુબિન જ્યાં અલાપ થયા હતા તે જગાએથી તે બહુ દુર નહિ ગયા હોય, એટલામાં તેના પગ આગળ કશા છબછબ અવાજ થયા. એકાદ મોટો કરચલા તેનાં પગલાંના અવાજથી ડરી જઈને પાણીમાં કૂદી પડયો હતો. જોકે જિલિયાતની નજરથી અલાપ થઈ જવાય તેટલા ઊંડા તે ઊતરી ગયા નહોતા.
જિલિયાત તરત તેની પાછળ દોડયો. કરચલા પાણી નીચેના ખડકના કોઈ પેાલાણમાં પેસી ગયા હતા.
જિલિયાત ખડકની કિનારી એક હાથે પકડી નીચે ઝૂકયો.
ત્યાં એક બખાલ જેવું તેની નજરે પડયું – જેમાં પેલા કરચલા પેસી ગયા હતા.
ત્યાં પાણી ઊંડું ન હતું, – તળિયાના પથ્થરો દેખાતા જ હતા – એટલે જિલિયાત પોતાની છરી દાંતથી પકડી રાખી, હાથ વડે ખડકના
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
