________________
૬
માણસ જ ભૂખ્યા નથી હોતા
૧
જલિયાત જ્યારે જાગો, ત્યારે તેને ભૂખ લાગી હતી.
સમુદ્ર શાંત પડતા જતા હતા; ઉપરાંત દિવસ પણ સારી પેઠે ચડી ગયા હતા. મધરાત પહેલાં અર્નસી પહોંચવું હોય, તે તેણે વહેલી સવારે જ નીકળવું જોઈએ.
ભૂખ લાગી હોવા છતાં, તેણે કપડાં ઉતારવા માંડયાં. ગરમી મેળવવાના એની પાસે એ એક જ રસ્તો રહ્યો હતા – ભીનાં કપડાં ઉતારી નાખવાના !
અલબત્ત, સમુદ્રના પાણીથી પલળેલાં કપડાં સુકાય નહીં; પણ વરસાદના પાણીથી કપડાંમાંનું એ પાણી ધાવાઈ ગયું હાવાથી, હવે તે સુકાઈ શકે તેમ થયું હતું.
તેણે પોતાનાં કપડાં ખડક ઉપર પાથરી દીધાં.
ત્યાર બાદ તેણે કંઈક ખાવાનું જોગવવાના વિચાર કર્યો.
જિલિયાત પેાતાની તીણી છરીથી ખડક ઉપરની લિપેટો ઉખાડીને ખાઈ લેતા : એ કાચી જ ખવાય છે. પણ આજે તેને એટલાથું પોતાની ભૂખ સંતોષાય તેમ લાગ્યું નહિ; એટલે ઓટનાં સરત જતાં પાણીનો લાભ લઈ, તે આસપાસના ખડકોમાં ક્રૉ-માછલી શેાધવ નીકળ્યા.
જોકે, તે ભૂલી ગયા કે, ક્રૉ-માછલાં તે પકડી લાવે તે પણ તેન પાસે રાંધવાનું કંઈ વાસણ હતું જ નહિ, તેની વખાર તે વરસાદન
૧૮૨
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
