________________
પ્યાલા હાડે પહોંચે તે પહેલાં
૧૬૭
નીચે તૈયાર રાખેલી ડચ-બેટમાં ઉતારવાની ઘડી! બધી રચના ધાર્યા મુજ્બ કામ દેશે કે કેમ; કોઈ સાંકળની કડી, કોઈ દોરડાને! રંગ દગા દેશે કે કેમ, એ કોણ અગાઉથી કહી શકે ?
તેણે બધાં મુખ્ય કેન્દ્રો તપાસી જોયાં. આખી રચના શરૂથી છેડે સુધી જોઈ કાઢી વચ્ચે કયાંય કશું ખૂટતું કે અવરોધ કરે તેવું છે કે નહિ તેની ખાતરી કરી લીધી.
પછી તેણે કાનસ હાથમાં લઈને, જે સાંકળથી બધાં દોરડાંને સરતાં રોકી રાખ્યાં હતાં, તે સાંકળના અંકોડો કાપવા માંડયો.
કડી પૂરી કપાઈ રહે, તે પહેલાં જ અર્ધી કપાયેલી કડી અચાનક તૂટી ગઈ, અને આખા વજને એકદમ હેલાળા ખાધા.
જિલિયાતે જલદી જલદી છૂટો થયેલા છેડો પકડી લીધા, અને બધું ધીમે ધીમે નીચે સરકવા દીધું.
જે ઘડીએ એંજિન તાણિયાઓમાં તાળાઈ ધીમે ધીમે નીચે ઊતરતું હતું, તે વખતે ભરતી ચડવા લાગી હોવાથી તેની ડચ-બાટ ઊંચી આવતી જતી હતી. એ બે ક્રિયાઓના મેળ એવા સરસ બેઠા કે, અર્ધી મહેનત ઓછી થઈ ગઈ અને એંજિન કશા ધક્કો દીધા વિના કે લીધા વિના ડચ-બાટમાં ગોઠવાઈ ગયું!
જિલિયાતનું સ્વપ્ન — જિલિયાતની મહેનત જ એંજિનને ડચ-બાટમાં ગાઠવાયેલું જોઈ નવાઈ તાના અદભુત આનંદ અનુભવવા લાગ્યો. પછીથી બાકીના બધા બંધ કાપતાં - તાડતાં વાર ન લાગી; અને હવે ડચ-બાટને લંગર ઉપાડી કિનારા તરફ લેવાની જ વાર હતી. દિવસ દરમ્યાન જ સેંટ સેંપ્સન પહોંચી શકાશે તેવી જિલિયાતની ગણતરી હતી. પરંતુ એટલામાં એક અણધારી મુશ્કેલી જિલિયાતના લક્ષમાં આવી. ભરતીના પાણી સાથે ડચબાટ ઊંચી આવતી આવતી એટલી બધી ઊંચી આવી ગઈ હતી કે, એંજિનનું ઊંચું ધુમાડિયું દુરાંદેના ખોખાના તળિયામાંથી એંજિનને ઉતારવા કાપેલા ચેારસ બાકામાં ઉપર આવી ગયું હતું !
Jain Education International
સફળ થયાં. તે પોતે પામ્યા અને કૃતાર્થ
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
