________________
૧૪૪
પ્રેમબલિદાન જિલિયાતે ફરીથી પ્રયત્ન કર્યો. આ વખતે હૂક કયાંક ખાંચામાં ભરાયો. પણ જિલિયાતે દોરડું થોડું ખેંચ્યું કે તરત તે પાછો નીકળી આવ્યો. ત્રીજી વખત ફેકેલો હૂક કયાંક બરાબર ભરાયો.
જિલિયાતને ઉતાવળ કરવાની હતી. ગમે તે ખાંચામાં ભરાયેલા એ હુકને આધારે જ તેણે નાના-દુર્ઘ ઉપરથી ઠેકીને મોટા દુઘે ઉપર લટકવાનું હતું. તેણે દોરડાને ફરી ઝટકો આપ્યો. હૂક જરાય ચ નહિ.
તેણે પોતાના ડાબા હાથની હથેળી ઉપર ખીસા-રૂમાલ વીંટી લીધો અને જમણા હાથની મૂઠીમાં ગાંઠાળું દોરડું પકડી, ડાબા હાથનો પંજો તેના ઉપર ભીડી દીધો. પછી એક પગ આગળ લાંબો કરી, બીજા પગે ખડકને ધક્કો દીધે, અને ઝેલો લીધો.
ઘણી સાવચેતી રાખવા છતાં, દોરડું વેડું અમળાયું અને તેનો ખભો મેટા-દુની કરાડ સાથે સખત અફળાયો. દોરડું પકડેલા તેના બે પંજા પણ ખડક સાથે છોલાયાઉપરને ખીસા રૂમાલ ખસી ગયો, પણ એ રૂમાલને કારણે એના પંજા છુંદાઈ ન ગયા.
પગના અંગૂઠા આગળથી દોરડાની ગાંઠ પકડવા જતાં દોરડાને થોડા આચકા લાગ્યા તથા તે થોડું વધુ અમળાયું પણ ખરું. દોરડાનો છેડો છેક દુરાંદેના તૂતક ઉપર આળોટતો હતો– અર્થાત્ દોરડું પૂરતું લાંબું હતું.
થોડી મિનિટમાં તે ટોચ ઉપર ચડી ગયો.
પાંખ વિનાના બીજા કોઈ જીવતા પ્રાણીએ ત્યાં કદી પગ મૂક્યો ન હતો. પંખીએ અલબત્ત ત્યાં બેસતાં અને તેમની અઘાર ચોતરફ પડેલી હતી.
જિલિયાતની કલપના સાચી નીવી. ઉપરની ટોચ તૂટીને એક બખોલ જેવું બન્યું હતું. તે બખોલ ઉપર જંગી કદની શિલાઓ ફાવે તેમ ઝઝમી રહી હતી. એને લીધે નાની-મોટી બીજી પણ ઘણી બખેલો બની રહી હતી. તેમાંની એક જિલિયાત અંદર પેસી શકે તેટલા કદની હતી. જાણે પેટીમાં પેક કર્યો હોય એ રીતે જિલિયાત તેમાં આડો પડી શકે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
