________________
૧૩૬
પ્રેમબલિદાન જ્યારે જિલિયાત એ ખડકોની આસપાસનાં પાણીમાં પહોંચ્યો, ત્યારે સૂર્યોદય થયો હતો. તેણે દોરી વારંવાર નાંખવા માંડી.
પોતાને ઘેર દરિયાઈ મુસાફરી માટેનો અમુક નિશ્ચિત સામાન તે તૈયાર રાખો. જેમ કે બિસ્કૂટનો થેલો, આટાની-ગૂણ, સૂકવેલાં માછલાં, શેકેલું માંસ, મીઠા પાણીનું મોટું કેન, ઊની-કપડાંની એક પેટી, પગે વીંટવાના ડામર વાળા પટા, અને રાતે જાકિટ ઉપર ઓઢવાનું ઘેટાનું ચામડું. બુ-દ-લા-રૂ છોડતી વખતે તેણે આ બધી ચીજો ઉપરાંત તાજો રોટીનો એક મોટો પાઉં પણ સાથે લઈ લીધો હતો. જલદી નીકળવાની ઉતાવળમાં તેણે ઓજારોમાં એક હથોડો, કુહાડી અને ફરસી, તથા હૂકવાળું ગાંઠાળું દોરડું – એટલાં વાનાં સાથે લીધાં હતાં.
માછલાં પકડવાની જાળ વગરે સાધન તો માત્ર ટેવને કારણે જ તેણે હોડીમાં લીધાં હતાં. એ ખડકોવાળા દરિયામાં એમને કશો ઉપયોગ કરાય તેમ હતું જ નહિ: માછલાં શાંત પાણીમાં જ રહે.
જિલિયાત દુ નજીક આવ્યો, ત્યારે ઓટ શરૂ થઈ ગઈ હતી. એટલે દુના બે દંકૂશળ જે બે ખડકો ઉપર ખડા થયેલા હતા, તેમના પાયાને ભાગ બહાર દેખાવા લાગ્યો હતો. ઊંચે એ દંકૂશળોમાં દુરાંદનો ભંગાર જાણે જકડનાં બે પાંખિયાંથી પકડયો હોય તેમ અધ્ધર તોળાઈ રહ્યો હતો.
પાયાના ખડકો ખુલ્લા રહે ત્યાં સુધીમાં ત્યાં પોતાની હોડીના માલ ઉતારવા માટે અથવા નિરીક્ષણ કરવા માટે સગવડ હતી. જિલિયાતે ત્યાં આગળ હોડી ધકેલીને સ્થિર કરી.
દુરાંદે હવે બરાબર તેના માથા ઉપર, ઊંચે, પાણીરેખાથી પચીસ ફૂટ ઉચે તેળાયેલી હતી. એટલું મોટું વજન એટલે ઊંચે ફંગોળનાર દરિયાના તોફાનની માત્ર કલ્પના જ કરવી પડે. અને પવને પણ કેટલું નિશાન લઈને એ બે ખડકો વચ્ચે આ ાચર ઠોકી બેસાડી હશે! દુરદને આગળનો ભાગ જુદો પડી જઈને પાણીમાં તણાઈ ગયો હતો
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
