Jain Tattvagyan Chitravali Prakash

SR No.: 004987
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhuvanbhanusuri
Publisher: Divya Darshan Trust
Total Pages: 64
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 16 MB

Page 11

સહાયક છે. વાહનમાં બેક જેવું એનું કાર્ય છે.
વૃદ્ધ વગેરે ભિન્ન ભિન્ન અવસ્થા. ક્રિયા પરિણામનું રૂપાંતર, જીવ પુગલો જેમ ચૌદ રાજલોકમાં ગતિ કરે છે તેમ અમુક પરત્વ=મોટાપણું, જુનાપણું, અપરત્વ=નાનાપણું, નવાપણું, અમુક સમય સુધી સ્થિર પણ રહે છે. જ્યારે જ્યારે એ સ્થિર સમય-આવલિકા વિગેરે કાળના વિભાગો છે. વ્યવહારનયથી થાય ત્યારે ત્યારે અધર્માસ્તિકાય દ્રવ્યની સહાય લે છે. (૬) સ્કંધ કાળ એ દ્રવ્યરૂપ છે. કાળદ્રવ્ય દ્રવ્યથી એક સમયરૂપ છે. ક્ષેત્રથી (૭) દેશ (૮) પ્રદેશ એમ અધર્માસ્તિકાયના પણ ૮ ભેદો મનુષ્યક્ષેત્રે વ્યાપી છે. કાળથી અનાદિ અનંત છે. ભાવથી વર્ણધર્માસ્તિકાયની જેમ જાણવા.
ગંધ-રસ-સ્પર્શથી રહિત છે. ગુણથી નાનું મોટું, નવું જુનું વગેરે લોકાકાશના-ધમસ્તિકાયના-અધમસ્તિકાયના તથા બતાવનાર છે. એના સ્કંધ-પ્રદેશ વગેરે ભેદ થતાં નથી. એક પ્રત્યેક જીવના અસંખ્યાતા પ્રદેશો સંખ્યાથી સર્વના સમય ગયા પછી બીજો સમય આવે. કાળમાં સમયોનો સમુદાય સમાન=સરખા છે.
નહિ હોવાથી અસ્તિકાય ન કહેવાય. આથી દ્રવ્ય-ક્ષેત્ર, કાળલોકાકાશમાં જીવો અનંતા છે. જીવના આત્મપ્રદેશ ભાવ, ગુણ અને સમય એમ ૬ ભેદો થાય છે. (વધુ પરિચય સમૂહનો સ્વભાવ સંકોચ અને વિકાસ પામવાનો હોવાથી એક માટે જુઓ પાનું-૨૫). જીવ ૧૦૦૦ યોજનના વિરાટ શરીરમાં પણ એટલા (૬) પુદ્ગલ દ્રવ્યઃ- તે વર્ણ-ગંધ-રસ-સ્પર્શ-સંસ્થાનઆત્મપ્રદેશથી વ્યાપીને રહે છે અને અંગુલના અસંખ્યાતમાં (આકૃતિ) વાળું છે. (૧) દ્રવ્યથી પુદ્ગલ દ્રવ્યો અનંતા છે. (૨) ભાગવાળા લઘુ-નાના શરીરમાં પણ એ જ આત્મપ્રદેશસમૂહ ક્ષેત્રથી લોકવ્યાપી છે. (૩) કાળથી અનાદિ અનંત છે. (૪) સંકોચાઈને રહે છે.
ભાવથી વર્ણાદિયુક્ત છે. (૫) ગુણથી પૂરણ-ગલન સ્વભાવવાળું સંસારી જીવોને કર્મવશ નાના-મોટા શરીર મળવાથી છે. પૂરણ એટલે એકઠા થવું અને ગલન એટલે છૂટા પડવુંઆત્મપ્રદેશોનો સંકોચ-વિકાસ થયા કરે છે, જ્યારે સિદ્ધ વિખરાઈ જવું. પુદ્ગલના સ્કંધ-દેશ-પ્રદેશ-પરમાણુ એમ ૪ ભેદો પરમાત્માને શૈલીશીકરણ કર્યા બાદ આત્મપ્રદેશો સંકોચ-વિકાસ છે. છુટ્ટો રહેલો અથવા છૂટો પડેલો પુદ્ગલનો અવિભાજ્ય અંશ પામતા નથી, નિષ્પકંપ-સ્થિર રહે છે.
તે પરમાણુ છે. પ્રકાશ-પ્રભા-છાયા-અંધકાર-શબ્દ વિપુદ્ગલો (૪) આકાશાસ્તિકાય:- (૧) દ્રવ્યથી આકાશ એક છે. છે. પરસ્પર સંવેધથી ભેદ ગણતાં વર્ણના ૧૦૦, ગંધના ૪૬, એના લોકાકાશ અને અલોકાકાશ બે વિભાગ છે. જે આકાશના રસના ૧૦૦, સ્પર્શના ૧૮૪, સંસ્થાનનાં ૧OO એમ પુદ્ગલ જેટલાં વિભાગમાં જીવાદિ દ્રવ્યો રહેલ છે એ લોકાકાશ કહેવાય દ્રવ્યના પ૩૦ ભેદો થાય છે. છે. જે આકાશમાં જીવાદિ દ્રવ્યોનો અભાવ છે, કેવલ માત્ર ધર્મા) - અધર્મા) - આકાશ૦ - કાળ - પુદ્ગલ એમ આકાશ (ખાલી જગ્યા) છે તે અલોકાકાશ છે. (૨) ક્ષેત્રથી પાંચ અજીવદ્રવ્યોના ૮+૮+૮+૪+૫૩) = ૫૬૦ ભેદ છે. લોક-અલોક વ્યાપી છે. લોકાકાશના પ્રદેશ અસંખ્યાત, જીવના સંક્ષેપથી ૧૪, વિસ્તારથી ૫૬૩ ભેદો થાય છે. તે અલોકાકાશના અનંત પ્રદેશો છે. (૩) કાળથી અનાદિ અનંત નવતત્ત્વ-જીવવિચાર વગેરે ગ્રંથોમાંથી જાણવા. છે. સ્વયંસિદ્ધ શાશ્વત છે. (૪) ભાવથી તે રૂપ-રસ-ગંધ-સ્પર્શ ઉપસંહાર :- ઉપરોક્ત રીતે ૧૪ રાજલોકનું વર્ણન જાણ્યા રહિત છે. (૫) ગુણથી બીજા દ્રવ્યોને અવકાશ આપવાના બાદ તેના પ્રત્યેક આકાશપ્રદેશમાં આપણો આત્મા અજ્ઞાનસ્વભાવવાળું છે. (૬) સ્કંધ સમગ્ર આકાશ એક સ્કંધરૂપ જાણવું. મિથ્યાત્વવશ અનંતાનંતવાર જન્મ-મરણના ફેરા કરી ચૂક્યો (૭) દેશ એટલે આકાશના અધોલોક વગેરે વિભાગો ગણી છે. એ હકીકત લોક સ્વભાવ ભાવનાના અભ્યાસથી દૃષ્ટિ સમક્ષ શકાય. (૮) પ્રદેશ તે સ્કંધ સાથે જોડાયેલો અવિભાજ્ય અંશ. લાવી સમ્યગ્દર્શન પ્રગટાવવા તત્ત્વજ્ઞાનનો જિજ્ઞાસાપૂર્વક આમ આકાશદ્રવ્યના પણ ૮ ભેદ જાણવા.
ગુરુભગવંત પાસે અભ્યાસ કરવો જરૂરી છે. જેથી પર(૫) કાળઃ- નવાને જુનું કરે છે. વર્તના, પરિણામ ક્રિયા પરિણતિનો છેદ કરનારી નિર્મળ આત્મ-પરિણતિ પ્રાપ્ત થાય. અને પરાપરત્વ એ કાળનો ઉપકાર છે. વર્તના સર્વ પદાર્થોનું સમ્યગ્દર્શન-જ્ઞાન-ચારિત્રની સાધના દ્વારા સાધ્ય મોક્ષની પ્રાપ્તિ તે તે સમયે ઉત્પત્યાદિ રૂપે હોવું તે. પરિણામ બાળ-યુવાન- સુલભ બને તેમાં જ મનુષ્ય જન્મની સાર્થકતા છે.
*
ધ્યાનના જિજ્ઞાસુઓએ પ.પૂ. ન્યાય વિશારદ આ.ભ. વિજય ભુવનભાનુસૂરીશ્વરજી મ.સાહેબ ધ્યાનશતક ગ્રંથ ઉપર લખેલ વિવેચન ગુજરાતી-હિન્દીમાં વાંચી જવા ભલામણ છે. ધ્યાન અને જીવન ભાગ ૧-૨ નો સ્વાધ્યાય ધ્યાનના અર્થીને ઉપયોગી છે.