________________
૧૭૪
બત્રીશીના સથવારે-કલ્યાણની પગથારે
જ નથી... એટલે સ્પષ્ટ શાસ્ત્રપાઠ મળે જ શી રીતે ? આ વાત આપણે આગળ પણ વિચારી જ ગયા છીએ.
એટલે આવા આચરણો અંગે વસ્તુતઃ, એ આચરણો સંવિગ્ન ગીતાર્થો કહી-કરી રહ્યા છે કે અન્ય ? આટલું જ જોવું જોઈએ... ને જો સંવિગ્ન ગીતાર્થો આવું આચરણ કહી રહ્યા છે-કરી રહ્યા છે, આવું જાણવા મળે તો એ આચરણને નિઃશંકપણે આત્મહિતકર માની લેવું એ જ આત્મહિતકર છે.
એટલે સંવિગ્ન ગીતાર્થો દેશ કાળ વગેરેને જોઈને જે પટ્ટક વગેરે કરે... આચરણમાં ફેરફાર કરે કે નવાં આચરણો પ્રવર્તાવે એ અંગે ‘અમને શાસ્ત્રપાઠ આપો, કયા શાસ્રપાઠના આધારે તમે આ આચરણ પ્રવર્તાવો છો ? વગેરે રીતે શાસ્ત્રપાઠ માગવા એ પણ મૂઢતા જ રહે છે ને કે બીજું કાંઈ ? તેમજ વિવક્ષિત આચરણથી વિપરીત પ્રતિપાદન કરનારા શાસ્ત્રપાઠો લોકો સમક્ષ રજુ કરીને પોતાની જાતને શાસ્ત્ર સિદ્ધાન્ત સંરક્ષક, શાસ્ત્રાનુસારી, ગીતાર્થ વગેરે માની લેવી એ... તથા, ‘આચરણમાં ફેરફાર કરનારા આ મહાત્માઓ આ વિવક્ષિત શાસ્ત્ર પાઠને અનુસરતા નથી, માટે અગીતાર્થ છે, ને તેથી એમણે કરેલા ફેરફાર અગીતાર્થકૃત હોવાથી ‘જીત’રૂપ ન બને, વિરાધનારૂપ જ બને... વગેરે માન્યતાઓ અપનાવવી એ.. આ બધું નરી બ્રાન્તિ જ રહે છે કે બીજું કાંઈ ? વસ્તુતઃ વિરાધનારૂપ શું બને ? એને જણાવતા ગ્રન્થકાર શ્રી યશોવિજયજી મહારાજે કહ્યું જ છે કે - સ્વગચ્છ પર શ્રદ્ધા ધરાવનારા ગૃહસ્થોને અન્ય સાધુઓનો સંગ કરતા અટકાવવા એ વિરાધના છે. એટલે બીજા સમુદાયના સાધુઓને હાથ ન જોડવા, વંદન ન કરવા, એમના પ્રવચનાદિ ન સાંભળવા, એમનું સાહિત્ય ન વાંચવું, એમનો સંપર્ક ન કરવો... વગેરે વગેરે સ્વશ્રદ્ધાળુ શ્રાવકોને શીખવાડવું એ વિરાધનારૂપ છે જ, એ નિઃશંક જાણવું.
શંકા - મહાત્માઓ ભલે સંવિગ્ન ગીતાર્થ હોય.. પણ એટલા માત્રથી તેઓના આચરણ અંગે શાસ્ત્રપાઠ ન માગવો... ને તેઓ જે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
