________________
२०२
શ્રી મહાવીર-કથા
છે; માવગુણુથી યુક્ત, નિપુણુ, વિનયેાપચારમાં પડિત અને વિચક્ષણુ છે; સુંદર-મિત અને મધુર માલવામાં, તેમજ હાસ્યકટાક્ષ-ગતિ-વિલાસ અને સ્થિતિમાં વિશારદ છે; ઉત્તમ કુલ અને શીલથી શે।ભિત છે; વિશુદ્ધ કુલરૂપ વંશત ંતુની વૃદ્ધ કરવામાં સમ યૌવનવાળી છે; મનને અનુકૂળ અને હૃદયને ઇષ્ટ છે; ગુણા વડે પ્રિય અને ઉત્તમ છે; તેમજ હુંમેશાં ભાવમાં અનુરક્ત અને સ અંગમાં સુંદર છે. માટે હે પુત્ર! તું એ સ્ત્રીએ સાથે મનુષ્યસંબધી વિશાલ કામભોગ ભોગવ; ત્યાર પછી ભુક્તભેગી થઈ, વિષયેાની ઉત્સુકતા દૂર થયા બાદ, અમારા મૃત્યુ પછી દીક્ષા લેજે.
जमालि હે માતા! મનુષ્ય સબંધી કામભેગા અશ્ચ. અને અશાશ્વત છે; વાત-પિત્ત-શ્લેષ્મ- નાસિકાને મેલ- વમન-પત્તપરુ-શુક્ર અને શેતિથી ઉત્પન્ન થયેલા છે; વળી તે અમનેનુ તથા ખરાબ મૂત્ર અને દુર્ગંધી વિષ્ટાથી ભરપૂર છે; મડદા જેવી ગંધવાળા ઉચ્છ્વાસથી અને અશુભ નિ:શ્વાસથી ઉદ્વેગ ઉત્પન્ન કરે છે; બીભત્સ, હલકા અને અશુભ દ્રવ્યેના સ્થાનરૂપ હેવાથી દુઃખરૂપ અને સપનુષ્યેાને સાધારણ છે; શારીરિક અને માનસિક અત્યંત દુ:ખ વડે સાધ્ય છે; અજ્ઞાની જનથી જ સેવાયેલા છે; સાધુ પુરુષો વડે હુંમેશાં નિદાયેલા છે; અને ત સંસારની વૃદ્ધિ કરનારા છે; પરિણામે કટુક ફળવાળા છે, અને અળતા ઘાસના પૂળાની પેઠે મૂકી ન દઈ એ તે। દુ:ખાનુબંધી છે અને મેક્ષમાર્ગોમાં વિશ્ર્વરૂપ છે.
માતા—હે પુત્ર! અય્ય (પિતામહ)-પર્યાં (પ્રતિામહ) અને પિતાના પર્યાં થકી આવેલું` અખૂટ દ્રશ્ય તારી પાસે વિદ્યમાન છે; તે તારે સાત પેઢી સુધી પુષ્કળ દાન દેવાને, પુષ્કળ ભાગવવાને અને પુષ્કળ પહેાંચવાને પુરતું છે. માટે તેના વડે પ્રથમ માનુષિક કામભેગા ભાગવ; પછી ભુતભાગી થઈ વૃદ્ધાવસ્થામાં દીક્ષા લેજે.
