________________
રાજગૃહમાં આગમન વનરાજીઓ, પુષ્કરણ વગેરે રમણીય સ્થળોએ અનેક પ્રકારના વિલાસ કરતો ફર્યા કરતો હતો.
એવામાં એક વાર જેઠ મહિનામાં અકસ્માત મોટી આંધી ચડી આવી; અને પરસ્પર ઘસાતાં-અથડાતાં ઝાડામાંથી દાવાઝ શરૂ થયે, તથા ચારે બાજુ ફેલાયો. તારા ટોળાની બધી હાથણીએ અને હાથીઓ ગભરાટથી ચારે દિશામાં નાસતાં તારાથી છૂટા પડી ગયાં, અને તે પણ દોડતો દોડતો કીચડવાળા તળાવમાં કળી ગયો. તે વખતે તારા એક વૈરી હાથીએ તારા ઉપર વેગથી હલે કર્યો; અને ભૂખેતરસે અધમૂઓ થઈ ગયેલ તું તેના તીણુ પ્રહારોથી લાંબો વખત તીવ્ર વેદના ભોગવીને મરણ પામ્યા.
બીજે જન્મે તે વિધ્યગિરિની તળેટીમાં ફરી વાર હાથીઓનો રાજા થયો. તે જન્મમાં પણ તું કામોન્મત્ત હતો; એકવાર ત્યાં પણ દાવાનળ સળગતાં તું દોડતો દોડતો કાઈ સુરક્ષિત સ્થળે જઈ પહોંચ્યા. ત્યાં ગયા પછી તને પૂર્વજન્મની તેવા દાવાનળની સ્મૃતિ થઈ આવી, અને તેને વિચાર આવ્યો કે, આવા દાવાનળો જંગલમાં વારંવાર લાગ્યા કરે છે, માટે તેને પ્રસંગે કામ આવે તેવું એક સુરક્ષિત સ્થાન તૈયાર કરી રાખવું જોઈએ એમ માની તે નદીના દક્ષિણ કાંઠાના એક લાંબા વિસ્તારને ઝાડ-પાન-ઝાંખરાં વગેરે દૂર કરીને દાવાનળથી સુરક્ષિત બનાવ્યા અને ત્યાર પછી તું તે સ્થાનની નજીકમાં જ રહેવા લાગ્યો.
“એવામાં ફરીથી એક ભયંકર દાવાનળ સળગી ઊઠશે. તે તૈયાર કરેલા સુરક્ષિત સ્થાન આગળ તું જઈ પહોંચે ત્યાર પહેલાં તો તે સ્થાન દાવાનળમાંથી નાસી છૂટેલાં વાઘ-વરુ-સિંહ વગેરે અનેક જગલી પ્રાણુઓથી ખીચખીચ ભરાઈ ગયું. તને તો માંડ માંડ ઊભા રહી શકાય તેટલી ઘણું સાંકડી જગી ત્યાં મળી.
