________________
નરે કીર્તિ હેઅડગ છપતિ, સંઘ લેઈ શુભ મતિયે રેશ્રવ; ન્યાયસાગરેજી સાહિં ઠાણાસું, યાત્રા કરવા મનડું વાચ્યું રે;
થયા કૃતના ધારી. ૧૬ હંબડગછપતિ સાધુને દે, મુઝ વાદે ન આવે તેને રે થયા મુખ્ય વિદ્યા આગે એ નિરતા, ફાટી બીચ ખાઈ પેટ ભરતા રે થઇ. ૧૭ એહવે દર્યને કરવા લાગે, મેરી વિદ્યારે કોઈન ત્યાગે રે ; શાંતિવિજય બીજા વલ સાધુ ન્યાયમુનીને કહે અલાઉં રે થઇ. ૧૮
શ્વેતાંબર તે તૃણ મુઝ તેલ, એવાં વાક્ય તે બેલે રે ભવ; ન્યાયસાગરજી તતખણ ઉઠી, હુંડરિ સરસતિ રુઠિરે થઇ. ૧૯ એ હુંબડ તું બડની મતિ ઠુંઠી, સબ બાત કરે છે જૂઠી રે ; શ્વેતાંબરને વાણી નૂડી, એ દેવંતાવું પીઠ પૂઠી રે થ૦. ૨૦ એહની માતૃઈ ખાધી જે સૂફી, રહસ્ય મુઝ આગે મતિ ઝૂઠી રે ; લાખ લહૈ બધી જબ મુંઠી, ઉઘડી જઈ તન ભૂઠી રે થ૦. ૨૧ ન્યાયની ન્યાયવાણી જબ છૂટી, થઈ હુંબડની મતિ બૂઠી રે થઇ ઘનધારા સમ યુકિત તે વૂડી, હ ય હુંબડ ઈજત ખૂઠી રે થ૦. ૨૨ શ્વેતાંબર મત થાયે પૂષ્ટી, પાલખી ઉતા રુડા રે થ૦ હબડના મતને ઉથા, ન્યાયસાગરના જ વ્યાખ્યા રે થ૦. ૨૩
કવિતા असमांन गुमान करत जगत सोही गुमान कथीर ज्युं गायो, उदयापुर लोक विलोकत कोकज्यु बागर नागर हैं बहु वायो शान्तिविजय बुद्धि न्यायपयोनिधि आगम तर्क विवाद विचायो, गांम धूलेरमैं आदिमदेव हजूर दिगंबर नायक हायो॥१॥ હવે ઉજેણે કુમતિ હરા, જિન પૂજા મતને હરાવ્યા રે ; પાટણ પાસે સિદ્ધપુર ગાબ, હરિ ઢુઢક કીધા પ્રણામ રે થ૦. ૨૪ વિચરતાં દશરથપુર આવ્યા, યવનાધીશને મન ભાવ્યા રે ; તેણે આવી નિમિત્તને પૂછ્યું, કામ થાયૅ એહમાં ચૂં છે રે થ૦. ૨૫ વચનસિદ્ધિ ફલ્યો તતકાલ, ગુરૂ આગે ધ લેઈ માલ રે થ;
૧ દિગંબર,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
