________________
દાનવીર્ મહાકવિ માઘ
નજર નાંખી પણ કયાં ય કાંઈ જ આપવા લાયક તેની આંખામાંથી અશ્રુધારા ચાલી.
ભિખારીએ મહાકવિને રડતા જોઈને નિરાશ માંડયું. પોતાને બારણેથી નિરાશ અતિથિને પાછા કવિનું હૃદય વધુ વ્યથિત થઈ ગયું. તેની વાણીમાં ફૂટવા : ‘ અરે જીવ ! યાચક દ્વાર પરથી પાછે! જાય છે તેથી કરતાં બહેતર એ છે કે તુ પણ એની સાથે ચાલતા થા. એક દિવસે તો તારે જવાનુ જ છે. તો પછી હમણાં જ કેમ નહિ? આવે સાથી ફરી કત્યારે મળશે ?
ce
ન મળ્યું એટલે
Jain Education International
કહેવાય છે કે ‘ફરી આવે! સાથ કયારે મળશે? ' એ વાકય સાથે જ મહાકવિ માતા પ્રાણ શરીરમાંથી નીકળી ગયે. મહાકવિ તો સંસારમાંથી ચાલ્યા ગયા પરંતુ એમની ઉજ્વળ કાર્તિકૌમુદી આજે પણ પ્રકાશમાન છે.
થઈ ચાલવા ફરતા જોઈ તે વેદનાના સૂર
For Private & Personal Use Only
--પ્રશ્નચિંતામણિ ૨/૫૬ પૃ. ૪૪
www.jainelibrary.org
