________________
ક્ષમામૂતિ
ગ્રીષ્મઋતુના ઉગ્ર વાયુની ઉષ્ણતાથી સમગ્ર ભૂતળ જાણે સળગી ઊઠયું હતું. માનવ-શરીરમાં એ તાપથી સંતાપ જાગ્રત થતો હતો આ સંતાપથી બચવા માટે બધાં પ્રાણીઓ પોતપોતાના સ્થાનોમાં લપાઈ ગયાં હતાં.
એ બળબળતા બપોરે પણ રાજમહેલમાં ઠંડક હતી. સમ્રાટ પિતાની પટરાણી સાથે બેસીને અમન-ચમનમાં ગુલતાન થઈ ગયે હતો. ચંદનની સુમધુર સૌરભથી આ મહેલ મહેંકી ઊઠયો હતો. આ વૈભવ વેરાયેલો જોઈને તેને અહંકારને સાગર ઉછાળા મારી રહ્યો હતે.
મહારાણુએ પિતાના ચાતુર્ય અને સહૃદયતાથી મહારાજ પિતાના વશમાં કરી લીધા હતા.
હાથમાં પાનનું બીડું લેતાં મહારાજ બેલ્યા : “હૃદયેશ્વરી ! -આજ તે હું તને મારા હાથે ખવડાવીશ. મદિરા તે તું પીતી
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
