________________
૮૪
અતીતનાં સાધન
આજે તેનું નાટક હતું. પોતાની બંને પત્નીઓને બોલાવી તેણે કહ્યું: “આજે હું પાછો નહિ કરું.” અને નામ કરવા તે ચાલતો થયો. બંને સ્ત્રીઓએ વિચાર્યું કે પતિ આજે પાછળ આવવાના નથી આથી લાંબા વખતની અધૂરી અભિલાષા પૂરી કરીએ. એમણે ખૂબ વધારે પ્રમાણમાં માંસ-મદિરા લીધાં અને નશામાં બેહોશ બની ગઈ. એમના મોઢા અને શરીર પર માખીઓ બણબણવા માંડી.
નાટક કરવા ગયેલા પતિનું મન ત્યાં એટયું નહિ તેથી અધવચ્ચે જ તે ઘેર પાછો ફર્યો પરંતુ પત્નીઓની આ સ્થિતિ જોઈને તેમના ઉપર ઘણા આવી ગઈ. પતિને જોઈને બંને ખૂબ ગભરાઈ ગઈ. બંનેને ઠપકો આપતાં તે બોલ્યો, “તમે વચનભંગ કર્યો છે આથી હવે મારાથી અહીં નહિ રહેવાય.” આમ કહી વળતા જ પગલે ત્યાંથી તે પાછો ફર્યો. અને સ્ત્રીઓએ તેના પગમાં પડી અપરાધની ક્ષમા માગી પર તુ તે એકનો બે ન થયો. તે સ્ત્રીઓએ કહ્યું: ‘સારું ! આપને ન માનવું હોય અને જવું જ હોય તે જાઓ, પરંતુ અમારા ભરણપોષણ માટે થોડીક આર્થિક વ્યવસ્થા કરતા જાઓ.’
ભલે!” કહીને તુરત જ તે નાટકના મંચ પર ગયો. હજારની જનમેદનીને સંબોધીને તેણે કહ્યું : “ આજ હું આપની સમક્ષ એવું નાટક રજૂ કરીશ કે આ પહેલાં તેવું નાટક આપે કદી જોયું નહિ હોય.' | નાટક શરૂ થયું. પ્રેક્ષકોના હૃદયના ધબકારા વધી ગયા. સૌનું મન સાક્ષી પૂરતું હતું કે તે મહાન અભિનેતા છે. તેનું નાટક હંમેશાં અનોખું હોય છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
