________________
૧૫રે
અતીતનાં અજવાળાં
તે આ ખજાને મળે ન મળત. આથી આપ આ ધન લઈ જાવ પરંતુ યુવક સહેજ પણ ન લલચાયો. છેવટે માળીના વધુ આગ્રહથી તેને વીસ હજાર મુદ્રાઓ લેવી જ પડી.
એક દિવસ રોકાઈને યુવક આગળ વધે. વીસ હજાર મુદ્રાઓ તો તેની સાથે જ હતી. બીજે જે જન પૂરે થતાં જ સંન્યાસીની ઝૂંપડી આવી. અંદર પ્રવેશતાં જ સંન્યાસીએ પૂછ્યું : મારા કેયડાને ઉકેલ મળ્યો ?”
યુવકે જવાબ દીધો : “જી હા. સંન્યાસી બન્યા પહેલાં આપ રાજા હતા. સંન્યાસ ધારણ કરતી વખતે પણ આપને ભાવિની ચિંતા હતી, આથી આપે સવા કરેડને એક કિંમતી હીરે આપની પાસે છુપાવી રાખ્યો છે. એ હીરાને લીધે જ આપનું મન એકાગ્ર થઈ શકતું નથી.'
આટલા વખતમાં સંન્યાસીની આધ્યામિક ભૂખ ખૂબ જ તીવ્ર બની ગઈ હતી. હીરાની મમતા છૂટી ગઈ હતી. ઉપરનું યુવકનું કહેવું સાંભળતાં જ તેમણે તુરત હીરે કાઢીને તે યુવકને આપી દીધું અને પોતે ધ્યાનમાં લીન બની ગયા.
ત્યાંથી યુવક આગળ વધ્યો અને ત્રીજે જ દિવસે વૃદ્ધાને ઘેર પહોંચે. ડેશી તેની જ રાહ જોઈ રહી હતી.
તેણે પૂછયું : “બેટા ! જ્ઞાની પુરુષ પાસેથી મારી દીકરી વિષે કંઈ જાણું લાવ્યો ? ”
યુવક બેલ્યો : “તમારી વાત હું કેવી રીતે ભૂલી શકું મા ! જ્ઞાની પુરુષના કહેવા અનુસાર તમારી ઈચ્છા હમણાં જ પૂર્ણ થઈ જશે. તમારી પુત્રીને હમણાં જ અહીં બોલાવો.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org