________________
૧૪૮
અતીતનાં અજવાળ
ગયે કે એક ડગલું આગળ વધવું પણ તેને માટે મુશ્કેલ થઈ પડયું, ત્યાં જ એક નાનકડું ગામ આવ્યું, જ્યાં એક ડોશીની ઝૂંપડી હતી. યુવક વિશ્રામ લેવા ત્યાં પહોંચ્યો.
વૃદ્ધાએ પ્રેમથી તેને સત્કાર કર્યો. જ્ઞાન અને ભજન વગેરે પતાવી તે ડોશીમા પાસે બેઠે. અનેક આપવીતી–પવીતીની વાતો થતી રહી. છેવટે વૃદ્ધાએ પૂછયું : “બેટા આ યાત્રાને તારે હેતુ
યુવક બોલ્યો : “મારી કેટલીક વ્યક્તિગત સમશ્યા છે, જેના ઉકેલ માટે કુળદેવીના કહેવાથી હું જ્ઞાની પુરુષના શરણે જાઉં છું.” - છિદ્ધાને ચહેરા પર પ્રસન્નતાની રેખા ચમકવા લાગી. તેણે કહ્યું : “પુત્ર ! મારે પણ એક સમશ્યા છે. જેમાં હું ખૂબ જ અટવાઈ ગઈ છું. તું મારા પ્રશને ઉકેલ પણ તે જ્ઞાની પુરુષ પાસેથી મેળવી લાવજે. મારે એક દીકરી છે જે પરણાવવા જેવડી થઈ ગઈ છે પરંતુ જ્યારે પણ મેં તેની સમક્ષ વિવાહની વાત મૂકી છે ત્યારે તેણે પોતાની દઢ પ્રતિજ્ઞા જણાવતાં કહ્યું છે કે હું એવા પુરુષની સાથે લગ્ન કરીશ કે જે સવા કરોડ રૂપિયાની કિંમતનો મૂલ્યવાન હીરો લાવી મને આપશે. મેં એને ઘણી સમજાવી પણ એ તો પિતાની હઠ જ છોડતી નથી, તે તું એ જ્ઞાનીને પૂછી. લાવજે કે મારી દીકરીની પ્રતિજ્ઞા કયારે પૂરી થશે.”
. ધાને આશ્વાસન આપીને યુવક બીજા દિવસે આગળ વધે. તે દિવસે પણ તેનાથી એક જોજનથી વધુ ન ચલાયું. વિશ્રામસ્થાન માટે તેણે અહીંતહીં નજર નાંખી તે આસપાસમાં કઈ જ ગામ ન દેખાયું. જંગલમાં એક ઝૂંપડી હતી. યુવક તે ઝુંપડીએ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
