________________
અતીતનાં અાવ્યાં રાજકુમારીના મહેલે પહોંચી ગયા. ઘોડે જોઈને રાજકુમારી ખૂબ જ પ્રસન્ન થઈ. રાજા, મંત્રી અને અનુચરો ઘડાને ત્યાં જ મૂકીને વિદાય થયા.
રાજકુમારી હાથ ફેરવતાં ફેરવતાં નીરખીને ઘડાને જોઈ રહી હતી. એકાએક ઘોડાનું પેટ ખૂલ્યું અને તેમાંથી શૌર્યસિંહ બહાર આવ્યો. રાત્રિના વખતે પોતાના મહેલમાં એક અજાણ્યા યુવકને જોઈને રાજકુમારી સ્તબ્ધ બની ગઈ
તુરત જ શૌર્યસિંહે કહ્યું : “રાજકુમારી! ભય ન પામશે. હું કઈ લફંગે યુવાન નથી–એક રાજકુમાર છું. તારી ઈચ્છા વિના હું એક ડગલું પણ આગળ નહિ વધું. મારી ઈચ્છા તારી સાથે લગ્ન કરવાની છે. જે તું ઇચ્છીશ તે જ તારા પિતાની પ્રતિજ્ઞા પૂર્ણ થઈ શકશે.”
રાજકુમાર શર્ય સિંહનાં દિવ્ય રૂપ અને વાકુટા જોઈને રાજકુમારી ખૂબ જ પ્રભાવિત થઈ તેણે કહ્યું : “ આપ મારા પિતાની ઇચ્છા પૂર્ણ કરે.
આખી રાત સ્વર્ણલતા સાથે શૌર્ય સિંહે મધુર વાત કરી. રાત પૂરી થાય તે પહેલાં શૌર્યસિંહ ઘડામાં જઈને બેસી ગયે.
બીજે દિવસે રાજા રાજકુમારીના મહેલમાં આવ્યું. ઘડા વિષે વાર્તાલાપ ચાલ્યા. રાજકુમારીએ મુક્તકંઠે ઘડાની પ્રશંસા કરી. રાજાએ પૂછયું : “એમાં કઈ ત્રુટિ તે નથી ને ?'
રાજકુમારી ઃ “ડે સુંદર જ નહિ–અતિ સુંદર છે. પરંતુ જે એની આંખો રનોને બદલે માતાની હોત તો વધુ સુંદર લાગત.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
