________________
સામાતું ચાલુ - શૌર્યસિંહની પ્રતિભા અપ્રતિમ હતી. તે એક મહાન કલાકાર સેની પાસે ગયો અને સેનાને ઢગલે તેની સામે મૂકીને કહ્યું: આ સોનામાંથી એક એવો કલાત્મક ઘોડો બનાવો કે જેના પેટમાં એક વ્યકિત આરામથી બેસી શકે. એમાં એવી રીતે રને જડે કે અંદર બેઠેલી વ્યકિત કોઈને દેખાય નહિ પરંતુ તે બધું જોઈ શકે. આજથી પંદર દિવસ પછી રાજાનો જન્મદિવસ આવે છે, એ અવસર ઉપર આ બહુમૂલ્ય ભેટ મારે આપવી છે. આથી જલદીથી તૈયાર કરી દે.”
- થોડા જ દિવસમાં ઘોડે તૈયાર થઈ ગયો. રાજકુમાર શૌર્યસિંહને ઘોડે ખૂબ જ ગમ્યો. તેણે સનીને પુરસ્કાર આપતાં કહ્યું : “મને આ ઘડામાં બેસાડીને રાજાના જન્મ-દિવસે એમને ઘોડે ભેટ આપજે. સાથેસાથ રાજાને એ પણ કહેજો કે આ ભેટ રાજકુમારીને પણ બતાવવામાં આવે. સનીએ સંમતિ આપી.
વર્ષગાંઠ નિમિત્તે અનેક લોકેએ રાજાને ભેટ અર્પણ કરી. પરંતુ સૌથી મૂલ્યવાન અને અભુત ભેટ સોનીની હતી. રાજાએ ખૂબ જ પ્રેમથી તેને સ્વીકાર કર્યો. સમય પારખીને સ્વર્ણકાર બોઃ “આ ભેટ રાજકુમારીને પણ બતાવવામાં આવે તે કેટલું
સારું !”
રાજાએ સનીની વાત સ્વીકારી લીધી. એ જ દિવસે રાજાએ અનુચરોની આંખે પાટા બંધાવી ઘોડે લઈને સાથે ચાલવાને આદેશ આપે. રાજા આગળ આગળ ચાલી રહ્યો હતે. મંત્રી પાછળ પાછુળ. દુર્ગમ રસ્તા પર કરતાં તેઓ થોડાક જ કલાકમાં
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
