________________
૧૬૪
કલ્પસૂત્ર
जेणेव णायसंडवणे उजाणे जेणेव असोगवरपायवे तेणेव ૩વાછરુ . ૧૧૩
અર્થ : તે પછી શ્રમણ ભગવાન મહાવીર, હજારો નેત્રાથી જેવાતા, હજારે મુખોથી પ્રશંસા કરાતા, હજારો હૃદયથી અભિનંદિત કરાતા ચાલ્યા. ભગવાનને નિહાળીને લોકો હજાર જાતના મનોરથ (સંકલ્પ) કરવા લાગ્યા. ભગવાનની મનહર કાંતિ અને રૂપને જોઈ લેકે તેવીજ કાંતિ અને રૂપને ઈચ્છવા લાગ્યા. હજારે આંગળીઓથી તેઓ દષ્ટિગોચર થંઈ રહ્યા હતા. ભગવાન પોતાના જમણા હાથથી, હજારો નરનારીઓના પ્રણામને સ્વીકાર કરતા, હજારો ઘરની પંક્તિઓને પાર કરતા, વીણુ, હસ્તતાલ, વાજિંત્ર, ગાન અને વાદ્યોના મધુર અને સુંદર જયનાદના ઘોષને સાંભળીને સાવધાન બનતા છત્ર, ચામર વગેરે બધા વૈભવથી યુક્ત, અંગેઅંગમાં પહેરેલા સમસ્ત આભૂષણોની કાંતિથી મંડિત, સંપૂર્ણ સેનાથી વીંટળાયેલા, હાથી, ઘોડા, ઊંટ, ખચ્ચર, પાલખી, મ્યાના વિગેરે બધાં વાહનથી પરિવૃત, સંપૂર્ણ જનસમુદાયની સાથે, પૂર્ણ આદર અર્થાત ઔચિત્યપૂર્વક, તેમની સંપત્તિ અને સંપૂર્ણ શોભાની સંપૂર્ણ પ્રકારની ઉત્કંઠાની સાથે, સમસ્ત પ્રજા એટલે કે- વણિક, ક્ષત્રિય, વગેરે અઢાર વર્ણોની સાથે બધી જાતનાં નાટક કરનારા અને બધી જાતના તાલ બજાવનારથી સંવૃત, બધી જાતના અંતઃપુર તથા ફૂલ, ગંધ, માળા અને અલંકારની શોભા સાથે, બધી જાતના વાદ્યોના શબ્દોની સાથે એ જાતની મહાન ઋદ્ધિ, મહાન વૃતિ, વિરાટ સેના, વિશાળ વાહન, બૃહદ્ સમુદાય અને એક સાથે વાગતાં વાદ્યોના પ્રતિધ્વનિ સાથે અર્થાત શંખ, માટીના ઢેલ, ભેરી, ઝાલર, ખરમુખી, હુડુક્ક, દંદુભિ વગેરે વાદ્યોના અવાજ સાથે ભગવાન કંડપુર નગરના મધ્યભાગમાં થઈને નીકળ્યા, નીકળીને જ્યાં જ્ઞાતખંડવન નામનું ઉદ્યાન છે અને જ્યાં ઉત્તમ અશોક વૃક્ષ છે ત્યાં આવે છે. મૂલ્સ – जेणेव असोगवरपायवे तेणेव उवागच्छित्ता असोगवरपायवस्स अहे सीयं ठावेइ, अहे सीयं ठावित्ता सीयाओ पच्चोरुहइ,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
