________________
-
-
-
SALDOS
-
-
- -
- -
-
ssen we are
ગામના મુખી તરીકે નિમાયો હતો. આથી પિતાનાં ઘણાં કામોની પોતે જવાબદારી લીધી હતી. ગ્રીષ્મ ઋતુના દિવસો આવી રહ્યા છે, રાજાના હિતચિંતક મહામંત્રીએ પ્રસ્તાવ મૂક્યો કે રાજાજી માટે ચંદનનાં લાકડાનાં મહેલ કરવો જરૂરી છે, તે માટે વિશ્વાસુ માણસો પાસે જંગલમાંથી ચંદનનાં લાકડાં લાવવાનું કામ યુવાન નયસારને સોંપવામાં આવ્યું.
તે કાળે રાજાનું સ્થાન પ્રજાના જીવનમાં અજોડ ગણાતું. તેમનો આદેશ બ્રહ્મવાક્ય મનાતો અને રાજનાં કામ કરવામાં નાગરિકો પોતાનું અહોભાગ્ય સમજતા. રાજા પણ પ્રજાના સુખે સુખી અને દુઃખે દુઃખી થતો, પ્રજાના સુખ માટે પોતાનાં સુખો જતાં કરતો.
રાજાના સોપેલા કાર્યથી નયસાર પ્રસન્ન થયો, અને અન્ય સેવકોને તથા ગાડાં વગેરે સાધનો લઈ તે દૂર દૂર ચંદનના જંગલમાં પહોંચ્યો. જરૂરી ચંદનનાં લાકડાં ભેગાં કર્યા. મધ્યાહ્ન ભોજનનો સમય થયો હતો. સૌનાં ઉદર સુધાતુર થયાં હતાં. અનુચરોએ ભોજનની સર્વ તૈયારી કરી, અને નયસારને ભોજન માટે જાણ કરવામાં આવી. તે ભોજન સ્થળે પહોંચ્યો. ભૂખ તો કકડીને લાગી હતી. પણ પેલો સંસ્કાર જાગી ઊઠ્યો
અતિથી દેવો ભવઃ
“બેટા ખવરાવીને ખાજે” અને તે ભોજનના તૈયાર થયેલા થાળ પાસેથી જરા ખસી ગયો. સાથીઓને તેણે જણાવ્યું કે ભાઈઓ થોડીવાર રાહ જુઓ. હું કોઈ અતિથિને શોધીને આવું છું.
અરે ! પણ આ જંગલમાં આટલે દૂર કોણ અતિથિ મળશે?” પરંતુ નયસાર તો પૂરા વિશ્વાસથી થોડે દૂર ગયો. પૂર્વ દિશાના વૃક્ષ પર ચઢીને દૂર સુધી જોયું, કોઈ નજરે ન પડ્યું. એ જ ધીરજ અને ભાવથી પશ્ચિમ દિશા તરફ ગયો, દૂર સુધી જોયું. કોઈ નજરે ન ચઢ્યું. નીચે ઊતર્યો ઉત્તર દિશા તરફ ગયો, વૃક્ષ પર ચઢી દૂર સુધી જોયું. જરાય ગ્લાનિ પામ્યા વગર ચોથી દક્ષિણ દિશામાં ગયો. તમને કદાચ આ વાંચતાં ધીરજ નહિ રહે પણ ભાઈ આ તો ચારે ગતિના
૪ હિતશિક્ષા
over e
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
