________________
--------
--
-
-----
--
-
-
-
-----
નામ
હતા પણ તારા
દીધો. તે શરીરે ભયંકર દાહથી પીડાવા લાગ્યો. અને પીડાની બૂમો મારતો પાછો ફર્યો.
પ્રભુએ શિષ્યોને કહ્યું કે “જો તેજોલેશ્યા પાછી ફરીને તેના શરીરમાં સમાઈ ગઈ ન હોત, ને ફરતી રહી હોત તો તે સોળ પ્રદેશને બાળીને ભસ્મીભૂત કરવાને શક્તિમાન હતી.”
પોતાની જ તેજોલેયાથી પીડાતો ગોશાળક દાહને સમાવવા મદ્ય પીવા લાગ્યો. એથી મદોન્મત્ત થઈને નાચવા લાગ્યો. ભાન ભૂલેલો તે શરીરે માટી ચોળવા લાગ્યો. ખાળનું જળ પીવા લાગ્યો. અને અસંબદ્ધ વચનો બોલવા લાગ્યો. આથી તેના શિષ્યો ઉગ પામી ગયા. પરંતુ તેમને પોતાના ગુરુ પ્રત્યે સભાવ હતો, તેથી તે ભોળા લોકો એમ મનાવા લાગ્યા કે આપણા ગુરુનો આ નિર્વાણકાળ છે તેથી નિર્વાણનાં ચિહ્નો છે.
ગોશાળક જ્યારે કંઈક સાવધાન થયો ત્યારે તે માનેલા શિષ્યોને કહેવા લાગ્યો કે “હું નિર્વાણ પામવાનો છું. મારો મોક્ષ થવાનો છે. માટે મારા મૃત શરીરને શણગારજો. હજારો માનવોથી મારી અંતિમયાત્રા કાઢજો. અને ઘોષણા કરજો કે આ ગોશાળક આ કાળનો તીર્થકર છે તે મોક્ષ પામેલ છે.”
આખરે સાતમો દિવસ આવી પહોંચ્યો, ગોશાળકના આજીવનનો તે અંતિમ દિવસ હતો, પ્રભુના દર્શન પામેલો કે ગમે તે કારણે તેની બુદ્ધિમાં શુદ્ધિ થઈ તે પશ્ચાત્તાપ કરવા લાગ્યો, “અહો હું કેવો અધમ અને પાપી છું. મેં મારા ગુરુ અને અહંત એવા પૂજ્યનો અપલાપ કર્યો. મને ધિક્કાર છે. મેં તેજોલેશ્યા વડે બે શિષ્યોને મરણને શરણ કર્યા, તેટલું જ નહિ, પણ પૂજવાયોગ્ય એવા પ્રભુને પણ મેં તેજોલેશ્યા વડે અશાતા પહોંચાડી. હું મરણ પામીને જરૂર નરકગામી થવાને યોગ્ય છું. અને અસત્ ઉપદેશ આપી કેટલાય જીવોનાં મેં જીવન વ્યર્થ કર્યા.
પશ્ચાત્તાપથી સંતાપ પામેલા તેણે પોતાના શિષ્યોને ભેગા કર્યા. અને જાહેર કર્યું કે “હું મેખલીપુત્ર છું. અહંત નથી, સર્વજ્ઞ નથી, મેં
હિતશિક્ષા જ ૧૨૧
નાના
મનાવતા
કામ મારતા હતwouત કરવાના હતા જ તતતતતતતતતતતતતતતતાના
તન તન
મારા પિતાના
અમારા વપરાતા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org