________________
ત્યાર પછી લગભગ ૧૯૯૮માં અમારી પ્રાથમિક શાળામાં (કે.જી. થી આગળ) અમે પ્રસ્તુત ગ્રંથનો ઘણા ટૂંકા પરિચયયુક્ત સ્વાધ્યાય કર્યો, તે પૂર્ણ થયો ન હતો.
વળી અમારી માધ્યમિક શાળામાં કેટલાક સ્વાધ્યાયી નવા ઉમેરાયા એટલે ઈ.સ. ૨૦૦૭માં અમે પુનઃ સ્વાધ્યાયનો શુભ આરંભ કર્યો. અમને આજેય એમ જ લાગે છે કે પૂ. સાહેબજીના દિવ્યાશીષ અને અનુગ્રહ અમારી સાથે છે. એટલે જ અમે સૌ સ્વાધ્યાયમાં નિતનિત પ્રશમરસનું યથાશક્તિ પાન કરી શકીએ છીએ. સપ્તાહમાં બે જ દિવસ શાસ્ત્ર વાંચન થતું હોવાથી લગભગ અઢી વર્ષે સ્વાધ્યાયની મંજિલ પૂરી થઈ નથી, રોજ રોજના પ્રશમરસના પાનથી મન ભાવિત થતું રહ્યું અને મારી પુરાણી ટેવ મુજબ મને સંક્ષિપ્ત નોંધ લખવાની અંત:પ્રેરણા જાગી. જો કે પ્રસ્તુત ગ્રંથના લેખન માટે મારી કલમ ઘણી નાની છે. પણ મારા મનોભાવ હાર્દિક છે એટલે શુભારંભ થઈ જ ગયો.
વળી ખાસ જણાવવાનું કે આમાં મારું કંઈ જ નથી જે કંઈ અવતરણ કે સંપાદન છે તે શ્રી ગુરુજનોનો અનુગ્રહ જ છે. મારી હાર્દિક શુભભાવના છે. સવિશેષ લેખન જીવને ઉદ્દેશીને છે. તેથી વારંવાર જીવનું સંબોધન આવશે. (તું, તારે, મારે, હે જીવ)
પ્રશમરતિ એટલે પ્રશમભાવ. વૈરાગ્ય ભાવમાં પ્રીતિ. આ વૈરાગ્ય કાચા તાંતણા જેવો ક્ષણિક નહીં પણ પ્રકૃષ્ટ ભાવ. જેનું સેવન પરમ શાંતિદાયક છે. કમની અપૂર્વ નિર્જરા, કર્મનો ક્ષય કરવાનું અમોઘ ઔષધ છે.
જીવોના રાગ-દ્વેષના ઝેર પુરાણા છે. તે સામાન્ય ઉપાયથી દૂર થાય તેવા નથી. પ્રતિક્ષણ જીવે પ્રશમ-વૈરાગ્યના પવિત્ર જળમાં સ્નાન કરવું પડશે. ચૌદ પૂર્વના કોઈ ખૂણે પડેલું આ રહસ્ય ગ્રંથકારે સ્વ-શ્રેય માટે શાસ્ત્રના પાને ચઢાવ્યું તેનો આત્માર્થીજનોને સહેજે લાભ મળ્યો છે. તે સૌએ ગ્રંથ પ્રકાશનમાં સર્વપ્રકારે લાભ લીધો છે. મહતું પુણ્ય છે. પ્રસ્તુત ગ્રંથમાં ઘણા પદાર્થો-વિષયો યોજવામાં આવ્યા છે. પરંતુ આ લેખનમાં તો મારી ભૂમિકા પ્રમાણે ઘણો સંક્ષિપ્ત ઉલ્લેખ કર્યો છે. જો કે આ લેખનમાં ઘણી પુનરૂક્તિ આવશે. પણ તે તો શ્રી ગ્રંથકારે જણાવ્યું છે કે અભ્યાસ માટે પુનરૂક્તિ દોષ નથી પરંતુ તેનાથી પદાર્થોની સમજ વધુ વિકસિત થાય છે. માટે સૌ પ્રેમથી ગ્રંથના રહસ્યોને આવકારજો. પ્રશમરતિ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org