________________
૧૩૭ જંજાળી જીવને આત્મોપદેશ. રે હાય પિત્રુ સ્વર્ગમાં, રડતાં હશે મહાર–એ દેશી. રે જાળી જીવ તારે જીવ નહિ જમે,
રાત દિ રેઝ પરે મેહ રાનમાં રમે. રેટેક માયા મદિરા તણે છાક મૂદ્દલ ન સમે,
કરે નહિ વિચાર કાંઈ કાળ શિરે ભમે. ૨૦ પ્રવૃત્તિ પ્રસંગે પેર્યો પાછે ન વિરમે,
નિવૃત્તિને નેહ નહિ નીચને ગમે. ૨૦ ના દેવ ગુરૂની સેવા દુષ્ટ દિલે ન ગમે,
દયા દાન શિલ તપ હૃદયને દમે. રે શાસ્ત્ર શ્રવણ હોય ત્યારે ઊંધે એ સમે,
તમાસા ટિંખળ માંહી ત્રાસ બહુ ખમે. રે મારા પાપાદિ કૃત્યેને પાસ અ૫ ન સમે,
રાત દિન રામે રાગ ને દ્વેષમાં રમે. રે. કદી નહિ કુવર્તને સારૂ કેઈ સમે,
નેહ નિત્ય લલિત સદ્દવર્તને નમે. રે મેરા
૧૩૮ જયણાયે ચાલવા આત્મપદેશ. તમે લીટે લીટે ચાલે . તમે ખાડામાં છે–એ દેશી. તમે જોતા જોતા ચાલે છે, તમે ધીમા ધીમા ચાલે રે,
પ્રાણીની દયા પાળવા હોજી—તમે એ ટેકો સાખી–-જોતાં જીવદયા પળે, પડે ન ખાડે પાય;
કાંટે કદી વાગે નહિ, પગ પણ નહિ ખરડાય. તમે ૧ સાખી–ઝેરી જીવ ભય નહિ જરી, ઠોકર ઠેસ ન ખાય;
અંગ હરકત આવે નહિ, અન્ય ન કેઈ અપાય. તમે ૨ સાખી–ઈર્યાપથિક આરાધના, પ્રભુ આણું પળાય;
લેશ પાપ લાગે નહિ, લલિત લાભ લેખાય. તમે ૩
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
