________________
: ૧૦૬; જેગકી જુગતિ વિના જાને જે કહાવે જોગી,
ગલામાંહે સેલી અરૂ કાલીકથા ડારકે; બિના ગુરૂગમ મિથ્યાજ્ઞાન ભમે ઇસુવિધ, ફેગટ ર્યું જાવે એ મનુષ્ય ભવ હારકે છે ૧ છે
આત્મચેતવણું. શીરપર શ્વેત કેશ ભયા તે હું નહિ ચેત,
ફિરત અચેત ધન હેત પરદેશમેં; મેરે મેરે કરત ધરત ન વિવેક હિયે,
મોહ અતિરેક ધર પરત કલેશમેં. પડયે નાનાવિધ ભવછૂપમેં સહત દુઃખ,
મગન ભયે હે મધુબિંદુ લવલેશમેં; આતપત્ર છાયે સઉ મન હેત ભયે અબ, ચિદાનંદ સુખ પાયે સાધુકે સુવેશમેં. ૨
મેહમદિરાની ભૂલવશું. ભૂ ફિરે પુજે મેહ મદિરાકી છાકમાંહિં,
ધ નહિ આતમ અધ્યાતમ વિચારકું પંડિત કહા ગ્રંથ પઢી આ નાંહિ સાચે,
ભેદ પાયે અરુ ધા દેહકે વિચારકું. પ્રભુતાઈ ધારે નવિ પ્રભુકું સંભારે મુખ,
જ્ઞાન તે ઉચારે નવિ મારે મન નારકું; છેટે ઉપદેશ દેવે અતી અનાચાર સેવે, તે તે નવિ પાવે ભવઉદધિકે પારકું.
માયામાં ફસાયેલ જીવડે. ઍહિ આજકાલ તેરે કરત જનમ ગયે,
લો ન ધરમક મરમ ચિત્ત લાયકે, શુદ્ધબુદ્ધ ઈ એસે માયામેં લપટ રહ્યો,
ભયે હે દીવાને તું ધતુર માનું ખાયકે. ૧ તે પંથમાં ગલામાં રાખવાની એક વસ્તુ છે. ૨ છત્ર. ૩ શિકારી પશુ
૩
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
