________________
: ૭૭ : શ્રવણશક્તિ તે સાવ સઘળી છુપાઈ, શબ્દ પણ એકે સાંભળે નહી, શાસ્ત્રશ્રવણ કરવું હોય તે શેનું, કર્ણ પુરી તે એમ ગઈ કહી. ૨ દાંત પડ્યા પછી બેશી ગયું ડાચું, બધું જ મેટું બેખું થયું બોલવું તે બરાબર નહિ ફાવે, ખટરસે ખાવું સર્વે ગયું. ૩ આખે તે બેશ દેખાય નહિ એથી, છેટેથી કાંઈ સુજે નહી, ઓળખે નહિ કેઈ પાસે આવ્યું, જેવાની શક્તિ જતી રહી. ૪
મરાય એકે રહી નહિં કાળી, સવિ શ્વેત સાથે સાથે થઈ, કાયા કંપતી વળી કળીઓ, ઘણી શક્તિ પણ તે કયાં ગઈ. ૫ ઊંમર તે ડુંગર સમ થયા એથી, ગ ળે તે ગા મતરૂં થયે; પિળ પરગણુને પાદર પરદેશ, રંગ જુવાનીને નહિ રહે. ૬ નાક જ નીતરેને લાળ પડે મુખ, આંખે હરદમ ઝમતી અતિ, લઘુનીતિ વધનીતિ તેનહિ લેખે, ગમાણી શરીરી સવિ ગતિ. ૭
ક્યાં એ જુવાનીને કયાં આ ઘડપણ, ખેલ ખરે તેહ ખતમ થયે; વીતી જશે આ વખત વાતમાં, છેડે સમજ હાથથી ગયો. ૮ માટે સમજી મન ભજી લે ભાવે, ભજન ભાવથી ભવ ભય તર્યા; સાધન મળે જેણે કરીયું સાર્થક, વેગે લલિત તે શિવ વર્યા. ૯
૭૯ ભૂલા પડેલ આત્માની. રાગ-બિલાવર-ભુલ્યો મન ભમરાતું કયાં ભો—એ દેશી. ભૂલ્યા રે ભૂલણ ભવરાનમાં, કર્યું નહિ આતમ કાજ; કાળચક માંહિ ફટાઈયે, શુદ્ધ મેલ્યું નહિં સાજ. ભુલ્ય. ૧ ભવ ભૂંડા તેં ઘણું ભેગવ્યા, ગૂ ગ તી કે ચા ; છેદન ભેદન બહુ દુઃખ સહ્યા, ઝાઝે જમને જ માર. ભુલ્યો ૨ ક્રોધાદિ કષાયે કર્યા ઘણું, વધૂ વિષમાં હાલ; સવરતનથી નહિં સંચર્યો, તેથી બગડયે આ તાલ, ભુલ્ય છે ૩ હારૂં મ્હારૂં કહીને મથે, લ્હારૂં નહિં તલભાર, અઢાર જાતી વણજ આદર્યો, વરજી શુદ્ધ વેપાર. ભુલ્ય છે ૪
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
