________________
( ૮૩ ) પશુઓ પર જે પ્રેમને ધારે, વિના વાંકે મુજ કેમ વિસારે; નેહ પૂરવને નાથ ન વારે, અજુગતું નહિ આપ વિચારે.
નાંખે એ રેષ નિવારી. સુ દુઃખ પ્રી. ૩ આઠ ભવની પ્રતિજ આગે, વાલા નવમે વન્ય વૈરાગે; તેથી દીલ પ્રેરાયું ત્યાગે, આંતરમાં એ ઘણું અમ લાગે.
વાલા હૃદય વિચારી... છે સુર દુઃખ પ્રી... ૪ ગયા ગિરનાર થયા ત્યાં જ્ઞાની, ધારી દીક્ષા થયા શુભ ધ્યાની મેલી મેક્ષ પોતાની માની, પાળી પૂરણ પ્રીત પૂરાની. તેમ તે લલિતને તારી છે સુ દુઃખ૦ પ્રી ૫
(રાગ સીહાને કાનરે.) પ્રાણજીવન પેઠે પુઠે પધારે–એ દેશી. પ્યારા પ્રીતમ પુર પાછા પધારે, મુજ મહીયરનું મહત્વ વધારે પ્રારા ટેકર રહેમ કરી રથ રાખ રાજેશ્વર, અમ અબળાની અરજ અવધારે ધ્યા વાંક વિના વધુ, વૈર શું વાલા, કટક કીડિપર કાં, વિભૂ વિસ્તાર-પ્યા પશુપર દયા દાખીયું દયાળુ, વાલા વિગિની, વાત ન વિચારે-પ્યા વધુ વિનવીયા,વાળ્યા ન વળીયા, રાજુલ રંગાઈ, પ્રભૂ પંથ ધર્યો. પ્યા ગયા ગિરનારે, જ્ઞાન ગ્રહ્યું શુભ, કે કામિનીને, સ્વાર્થ સુધાર્યો -યાત્ર પાળી પૂરણ પ્રીત,પ્રેમે પૂરવની, લલિત લાભનું, નેહે નિરધાર –પ્યા
૧૨.
રથ ફેરે ગોકુળ રથવાળાએ દેશી. રથ ફેશે રાજ આજ મ્હાર, કરે કાલાવાલા તુમ દારા. રેરથ૦ એટેક તરણ આવીને શું તરછોડો, મેંણાં ખાવા રડે પિઉ હાર-રેરથ૦ દુનિયાદારીયે બેટું દેખાશે, માટે આ મહાયર અમારારથ૦૧ પાપી પશુઓએ ત્રાસ પડા, વિણ વાંકે શે રોષ વઢકારા-રેરથ૦ રહેમ લાવી તે રેષ નિવારે, પુરા પ્રેમે પડું પાય તમારા -રેરથ૦૨ પ્રીતી પાળી આઠ ભાવે પ્રભુજી, નવમે શું થઈ બેઠા ન્યારા-રેરથ૦ મુદલ નહિ માન્યું ગયા ગિરનારે, લીધ સંયમ લખ લાભકારા-રથ૦૩ ગમાં સતી ગિરિ સંયમી થાવા, પામ્યા પૂરણ જ્ઞાનની ધારા –સ્થા પિતાની જાણ પાર પંચાડી, માગે લલિત એહજીન મ્હારા રે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
