________________
: ૩૧ :
મરતાં કાગના ઉદ્દગાર -નામ લીયા સમશેર કા, લીયા તીર કમાન; ખચન પલટા સાઇ સુવા, કાગ મુવા નહિ જાન.
ફાગના ઉત્તર
સત્યથી કલ્યાણ—દુષ્કર તપ સંયમ માંહિ, સભ્યશક્તિ નહિ જાણ; તા જિન ભાષિત સત્યને, કરા સેવી એક મીજાને વૈરભાવ,
કલ્યાણ.
વૈર જોગી જતીને ને વેર વેશ્યા સતીને તે વૈર છે શાહને ચાર સજ્જન દુલ્હન ને, રાજાને રાજાથી ઘેર રાજાને પ્રજાથી વળી
વસ્તિને વણીકથી જ્યે શત્રુ મિત્ર જનને; ગચ્છે ગચ્છ સાધુ સાધુ ગુરૂ ચેલા માંહિ વાયુ ખાપ બેટા ભાઈ ભાઈ શ્રાવક શ્રાવકને, સાસુ વહુ સુમ દાતા વેપારી વેપારે તાતા
શૂરાથી કાયર નાઠા હિંદુ મુસા ગણને. વેર વાઘને હરણુ ઘણુ કાગ ઘુવડને
તેતર ખાજને તેમ મેાર મણીધરને, ગજને વાઘને ઘણું તેમ શ્વાન શ્વાનને તે
અકરાને નહાર ત્સુ મુસક મઝારને; પાડા તે પાડાને મારે ઘેાને વાઘરી વિદ્યારે
શિકારી શિકાર ધારે સાચ જૂઠ ધરને, ભાંડને ભજન જેમ દારૂ દેવતાને તેમ
શાંતિ અને યુધે એમ કાચ હીરા તરને. દાઝયાને પાણીના જેવું હિંમ વાવણીને તેવું
ધુમસને મ્હાર એવું દુધને ખટાઇને, પુષ્પને હીંગે જે ભાખ્યુ દુર્ગંધ સુગંધ દાબ્યુ
ગેરૂ અને હું આખ્યું કાતરને સુઈને; વધાઈને શાક વેર વિવાહ મરણ પેર
પાડાશી પાડાશી ઝેર માન તેાછડાઇને, ધરા ધર તે ગુંથાયુ કૃત પાપ કર્મે આયુ પૂર્ણ ઘેરાયું લલિત કાળ ને
કરાઈને.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
૧
૩
www.jainelibrary.org
