________________
૧૯૪ સાધુ તે જે સાધે કાય, દમડી એક ન રાખે કેય;
લેણું એક ને દેણા દેય, એસા પંથ સાધુકા હેય.
અહીંના જન મંદિર માટે જેનેતરોને પણ ખૂબ શ્રદ્ધા અને ભક્તિ છે. મંદિરે ચમત્કારોથી તેઓની શ્રદ્ધા વધી છે.
એક વાર જૈન મન્દિરને પત્થર એક ખેડુતે વાપરવા લીધે ને કુવા પાસે મૂ–પણુ કૂ રાત્રે પડી ગયું તેથી તે પત્થર મંદિર પાસે મૂકી આવ્યા.
અહીંના ઠાકોરે મંદિરની શિલા પોતાની બેઠકમાં મૂકાવી. રાત્રીએ ઠાકરની પીડા એવી વધી કે તે મરવા પડ્યા. સવારમાં શીલા પાછી મૂકાવી ત્યારે ઠાકોરને સારું થઈ ગયું.
ધાધરનું આ પ્રાચીન તીર્થ છે. કવિ શ્રી શીતવિજયજી કહે છે કે
રામચંદ્રનું તીરથ એહ, આજ અપૂરવ અવિચળ જેહ.
વળી કહેવાય છે કે પિતલમય શ્રી ઋષદેવની મૂર્તિ સુવર્ણમય હતી તે પિત્તળના પરિકરમાં પહેલાં હશે પણ આજે તો માત્ર પરિકર જ છે.
મુહરી પાસ સુપ્રસિદ્ધ જગચિંતા મણના ચિત્યવંદનમાં વર્ણવાયેલું આ મુહરી પાસ તીર્થ ડુંગરપુરા રાજલમાં આવેલું છે. ઈડરથી કેશરિયાજી જતાં આ સ્થાન આવે છે. પહેલાં મુહરીનગર તરીકે પ્રસિદ્ધ હતું. તે બાર ગાઉ લાંબું–પહોળું હતું. મુસલમાની બાદશાહોનાં ધાડાં આવતાં હતાં મુહરી ગામના શ્રાવકને સ્વપ્ન આવ્યું કે નગરને નાશ થશે. મૂર્તિઓ ઉઠાવી લ્યો સવારનાં મૂર્તિ ઉઠાવી ટીંટાઈગામમાં લઈ જવામાં આવી.
રીટાઈના ઠાકોરે સોનામહોર લઈ દર્શન કરવા દેતા, પછી તે મૂતિ મેળવી ટીંટોઈમાં પધરાવી.
વાય તે
પહેલાં એના માથા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
