________________
आमुख
५७.
वैदिक
माधव-माथव
[ शत० ब्रा० १-३-३-१०, ११, १७] व्या० प्रा० नाथ-नाध
[ १३ ] वैदिक अने व्यापक प्राकृतमा 'ध' नो 'ज' 'ध' नो 'ज' बोलाय छे.
वैदिक
द्योतिस्-ज्योतिस् [अथ० सं० ४-३७-१०]
[निरुक्त पृ० १०१, १२ ] द्योतते-ज्योतते द्योतय-ज्योतय
[निरुक्त पृ० १७०, १६ ] अवद्योतयति-अवज्योतयति [शत० ब्रा० १. २. ३.१६] अवद्योत्य—अवज्योत्य [का० श्रौ० ४–१४-५ ]
व्या० प्रा०
धुति--जुति
__ उद्द्योत-उजोत [१४] प्राकृतमा दाह-दाघ, विह्वल--विब्भल, जिह्वा-जिब्भा; एवा
प्रयोगो थाय छे तेम वैदिकमां आहृणि-आघृणि 'ह' नो 'घ' अने निरुक्त पृ० ३८२, ३९] विदेह-विदेष
[शत० ब्रा० १-३-३. १०, ११, १२], मेह-मेघ [ निरुक्त पृ०१०१, १] गृहीत–गृभीत, गृहाण-गृभाय, जहार-जभार; एवा प्रयोगो थाय छे : [ वै० प्र० ३-१-८४]
[१५] व्यापक प्राकृत अने वैदिक प्रक्रिया बन्नेमां 'ड' नो 'ल' 'ड' नो 'ल' ' तथा 'ळ' थवानुं बाहुलिक छे.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org