________________
५६७
सोळमा अने सत्तरमा सैकार्नु पद्य तथा गद्य लम्पटपणूं तूं मूकि धि अणबोल्यो अध्यातम ग्रिहि । ज्ञान वैराग पन्थ जो म्यल्ये गर्भवासतणूं दूख टलि।
आ सहू संन्यासी किहिछि तूनि । पछि कहीश वायु नहि मुहनिं । भीम भणि नरसिंआ कां भमि । गुरु व्यना ज्ञान न होइ क्यमे ।
भाइ भोजाइई रीस ज कीधी नरसिंहानी केही पिरि । रीसाव्यो ग्यो वनमा त्यहां सेवा साची शिवनी करी । चैत्र सुदि सप्तमी सोमवार नरसिंई मन्य कीधु व्यचार । तप मांड्यू महाउग्र मोदूं हूं रह्यो [ निरन्तर] वन मोझारि गोपेश्वरिं का स्वप्न मांहि मागां ते आपूं तूंहनि । मि माग्यू (ज्ये) स्वामी तमनिं वाहनं ते क्रिपा करीनिं दीजि मुनें भाला चक्रव्रत्य प्रसन्न हुआ नि आवि मस्तक्य दीजी हाथ । सोल सहस्र गोपीवृन्द रमतां रास देखाड्यो वैकुण्ठनाथ । हित जाणी पोताना माटि महादेव बोल्या वचन ते वारि । नरसिंआ तूं लीला गाजे ये कीधी कृष्ण-अवतार ।
रिहि रे भगवा लवलव करतो भलो हांआं-तां-आंथो जा । रलतां ताहरूं सेहर न वहितो टाढी चोली भाखर खा । अदेखाइ करतो टीट [रिहिनिं] आंहांथो पहरो ऊठी जा ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
___www.jainelibrary.org
