________________
सोळमो अने सत्तरमो सैको
५५१
सोळमी सदीनी गुजरातीनी जे वानकी ऊपर आवी छे ते ऊपरथी साफ जणाय छे के तेमां आपणा वलणनी गुजरातीनी छाप बेसवा लागी छे; एटलं ज नहीं पण विशेष स्पष्टपणे ते छाप बैठेली छे अने आगळ जतां ते वधारे स्पष्टपणुं धारण करनारी छे; ए आपणे हवे तद्दन नजीकमां ज जाणी लेवाना छीए. पद्मनाभे 'ते अवसरे'
अर्थ बताववा 'तिणि अवसरि' एवो प्रयोग वापर्यो छे. जैन सूत्रोमां अनेक स्थळे' ते काले, ते समये ' तिणि एवा अर्थ माटे ' तेणं कालेणं तेणं समएणं' प्रयोग ठेकठेकाणे आवे छे. आ प्रयोगमांनुं सप्तमीसूचक 'तेणं' अने पद्मनाभनुं ' तेणि ' ए बन्ने एकसरखां छे. हेमचंद्र कहे छे के ( ८-३-१३७ ) ' तेणं' मां सप्तमीना अर्थमां तृतीया वपरायेली छे. ' तिणि ' ए तृतीयांत पण छे अने सप्तम्यंत पण छे. तिण+इ-तिणि. 'इ' तृतीयानो अने सप्तमीनो एम बन्नेनो छे. अहीं पद्मनाभना प्रयोगमां तृतीया अने सप्तमी बन्ने घटमान छे. तृतीयानो 'इ' तृतीयाना 'ए' नी प्रतिकृति छे ए ध्यानमा रहे. कांळ, सर्व चराचरनो आधार छे अने हेतु पण छे एटले कालवाचक नाम सप्तमी अने तृतीया ए बन्ने विभक्तिओनो उपभोग करी शके छे.
'लिप्त' पद ऊपरथी भाषानुं 'लपटवुं' क्रियापद आव्युं छे. अने लावण्यसमये वापरेलुं 'लपठई' क्रियापद पण ए 'लिप्त ' नुं प्रतिबिंब छे : ए, लिप्त - लिपत - लिपट-लपट-लपठ - ए रीते नीकळ्युं छे.
6 'लपठ ' ऊपरथी
१८८ लावण्यमये एक स्थळे एम कयुं छे के " त्यागी गुरुओ अपरिग्रही - अकिंचन - होवा जोईए, छतां तेओ गरथ-धन- भेगो करी देहरांनो ऊधार करता देखाय छे. तेमनुं ते काम चंदन बाळीने
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
