________________
७६
सुखासन उपर अथवा सुखशय्या उपर बेठी.
पोताना प्रियनु चित्र जोयु. घणा लांबा काले तक मळतां ज तेना सर्व अंगमां जागेला कामदेवना रणरणका वडे-रणझणाट वडे ते घेराई गई. उत्कंठा धात्रीनी पेठे तेनी साथे रहेवा लागी एटले तेना चित्तमां विशेष उत्कंठा थवा लागी. चित्रमा आलेखेल कुमारनु रूप जोर्बु केम पडतुं मेल्युं ? तेम करीने कुपित थयेलो परिताप तेना देहमां अणुए अणुमां चोंटी गयो-फरी वळ्यो. तेने खूब ताव आव्यो. आ स्थितिमां तेने चेन न पडवाथी ते त्यां घरमां न रही शकी एटले घरमां रहतुं न गम्युं तेथी केटलीक मुख्य दासीओने साथे लई ते प्रमदवनमां पहोंची, त्यां जई तेणे कदली युक्त लताना एटले फूल साथेना लतामंडपोमां समय वीताववानुं धायु, निरंतर वहेता जलयंत्र-फुवारामांथी नीकलता गंभीर अवाजने मेघनो अवाज समजी खुश थयेला मयूरोना मनहर केकारवोने लीधे ए मंडपो मुखर थई गया हता तथा मंडपोमां उगेली सुगन्धी माळतीनो अने कमळनो सुन्दर परिमळ त्यां चारे दिशाओए फेलाई गयो हतो. एवा ए मंडपो सुन्दर छतांय त्यां तेने बहु चेन न पडद्यं तेथी त्यां ते थोडी ज वार रही पछी तेणीए दासीओने कह्य-एली ओ ! सखीओ ! सरस कमळनां नाळ लावो, तेनी शय्या बनावो. आजे मध्याह्नना सूर्यनी तेजलक्ष्मी भारे प्रचंड छे. एटले आजे घणो ज सखत ताप छे अने ते मारे माटे भारे असह्य छे.
[पृ० ४७] ए सांभळी दासीओए कह्यु--मालिकनी दीकरीनी जेवो आज्ञा एम कहीने पासेनी तळावडीमांथी कमळनां नाळ तेणीओए
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
