________________
७५
जितशत्रु राजा पासे पहोंच्यो. तेना पादपीठने प्रणाम करीने पासेनी जग्या उपर ते नीचे बेठो. महासेन राजाए तेने पूछ्यु. दूते बनेली बधी वात बराबर कही संभळावी. ते पछी दूते चित्रपट्टिका काढीने राजाने बतावी, राजा महासेने आदर साथे ए चित्रपट्टिकाने जोई. बराबर सारी रीते जोईने राजाए ते चित्रपट्टिकाने पोतानी पुत्री रत्नावली पासे मोकली आपी. रत्नावलीए चित्रपट्टिकाने जोइ, जोइने तेना हृदयमां पूर्वभवना प्रेमनो आवेग चडी आव्यो, एने लीधे तेना हृदयमां कामदेव- भालु वाग्यु अने तेना मनमा मदननो विकार आवेल छे ते वात तेना शरीरमां खूब वळी गयेला परसेवानां बिंदुओए ज जणावी दीधो. हवे तेने जेम कुमारीओने शरम आवे छे तेम शरम आवी गई पण ते शरमने ते छुपावी शकती नथी तेथी पोताना मनना विकारने छुपावी राखवा सारु तेणे बनावटी क्रोध को अर्थात् भवांओने कपाळ उपर चडावी दई बीहामणुं मों करवानो ढोंग करती होय तेम रीसना जोरथी बोलवा लागी, के अहो ! आ चित्रपट्टिका मारी पासे कोण लाव्युं छे ? तेनी दासीओए को-हे स्वामिनी ! तमारा पिताजीए मोकलेल छे. रत्नावली बोली-शा माटे मोकली छे ? दासीए कह्यु-तमने जोवा माटे, देखाडवा माटे, तेणी बोली-मने देखाडीने शुं काम छे ? आ बावत हुं कोण र्छ ? एटले आ अंगे अभिप्राय आपनारी हुं कोण ? कन्याओ मोटुं तो गुरु वडील जनोने आधीन छे. स्वच्छंद चरित्र तो कुलनु दूषण छे. तो मारे आ चित्रपट्टिका जोवाथी सयुं अर्थात मारे एने जोवानी जरूर नथी एम कहीने ते पोताना ओरडामां पेत्री
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
