________________
६६
स्मरणनो प्रारम्भ कर्यो, फूल तथा चोखा उछाळीने जोगणीओना मंडळं पूजन कर्यु, हुंकार करवा लागी अने कनकावतीनी खूब पासे जइने - तेना कान पासे जईने महामन्त्रनी पेठे पेला जुवान वाणियाना समाचार कही संभळाव्या. कनकावती पण ए समाचार सांभळी पाछी एकदम साजी थई गई होय तेम राजी थईने कहवा लागी - हे भगवती ! हवे तमे ज मारे सारु प्रमाणरूप छो एटले तमे कहो तेम करीश. हवे तमे गमे तेम करीने एवो प्रबन्ध करो जेथी तेनी साधे मारो संयोग निरंतर थाय परिव्राजिका बोली- एम करूं कुं. हवे तेने पान - नागरवेलनं पान - तांबूल आपवामां आव्युं अने ते ऊठी. पछी परिव्राजिकाए पेला जुवान वाणियानी पासे पहोंची आ बधी हकीकत कही. एं वाणियाए पण उत्तम वस्त्रो वगैरे आपीने तेनो सत्कार कर्यो . हवे बीजे कोई दिवसे परिवाजिकाओ ते बन्नेने आम कह्युं - आजे रात्रे बे पहोर वील्या पछी सारुं मुहूर्त छे माटे तमारे बन्नेए भगवान कुसुमायुधना मंदिरमां जवुं अने त्यां विवाह करी लेवो. ते बन्नेए परिव्राजिकानी आ बात स्वीकारी.
हवे आ तरफ पेलो चारुदत्त जे पोताना विवाह माटे कांची नगरीमां आग्यो हतो अने तेना स्वजनोए ए माटे ना पाडी हती तेनुं काम सिद्ध न थवाथी तेने शोक थयो एटले ते पोताना सहायक साथे त्यांथी स्वजनने घरेथी नोकळी कुसुमायुधना ते ज मंदिरमां आवी रात्रे सूइ रह्यो, त्यां क्षणवार ऊंघ आवी एटलामां ज ते जागी गयो अने ते 'एकने कंठे नाखवानी माळा बीजाना कंठमां पडी गई' ए पूर्वे जोयेला बनावनो विचार करतो पेला मंदिरमां बेठो छे तेवामां ज घरना लोको
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
