________________
६५
आवी परिस्थिति मारो छे तो हे भगवती ! तुं कांई आ बाबत विचार करीने उपाय बताव जेथी करीने आ माणस मननो परिताप शांत थतां सुखे रही शके. ३
परिव्राजिकाए कह्युं - पुत्र ! स्पष्ट शब्दमां तारी वात कहे, पछी ते सिरिदत्ते कनकावतीना दर्शननो वृत्तांत कही संभळाव्यो. सांभळीने परिव्राजिका बोली - हे पुत्र ! तुं विश्वास राख अने निश्चित था. हुं एवो प्रयत्न करीश जेथी तुं ते कनकावती साथे निरंतर संबंधनुं सुख अनुभवी शकीश. तेणे कह्युं जो तारी कृपा थाय तो बधुं ज थई जशे . आम कहेल वात सांभळीने पछी ते परिवाजिका गंगदत्तशेठने घरे पहोंची, त्यां तेणीए जोयुं के गंगदत्तशेठनो बधो परिवार दुःखी छे अने कनकावतीनुं शरीर पण कोइ पीडाथी दुःखी छे.
[पृ०४१]आ जोईने परिव्राजिकाए कह्यं आ कनकावतीना शरीरमां तकलीफ जणाय छे तेनुं शुं कारण छे ! परिवारना लोकोए कहांहे भगवती ! अमे जाणता नथी. पछी परिव्राजिका बोली- जो एम छे तो तमे बधा दूर खसी जाओ, थोडीवार अहीं एकांत करी द्यो एटले अहीं कोई माणस न होय एम करी द्यो. आ कांई सामान्य दोष- रोग नथी, जो आ रोग तरफ बेदरकार रहेवामां आवे तो जीवितने पण नाबूद करी दे. आ सांभळीने परिजने परिवाजिकाने बेसवा माटे आसन आप्युं अने त्यां कनकावतीनी आसपास एकांत करी आयु पछी परित्राजिकाए वधारे वखत सुधी कांई आडीअवळी आमतेम चेष्टा करीने मोटो देखाव करीने अमुक प्रकारनी मुद्रानो विन्यास कर्यो एटले अमुक जातना खास विशेष आकारमां ते बेठी अने मंत्रना
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org