________________
२५
जाणवामां कुशल पृ०१६], संसारसागरमां पडता प्राणीओनो उद्धार करवामां समर्थ, आचार्थना छत्रीशगुणरूप रत्नोना सागर छे तथा भगवाने उपदेशेली उत्तम यतिक्रियानुं प्ररूपण करवामां तत्पर एवा ए आचार्यनी पासेथी अनेक देशदेशान्तरथी आवेला विनयवाला शिष्यरूप भमरो शास्त्रज्ञानरूप मकरंदने पी रह्या छे. ते आचार्य घणा वृद्ध थवाथी आम विचार करे छे
सर्वज्ञ भगवाने बोधेला धर्मने बधे स्थाने फेलावो करवानुं काम करेल छे, मिथ्यात्वने लीधे अज्ञाननिद्रामां सूतेला घणा जीवोने जगाडवाने एटले तेमनुं अज्ञान दूर करवानुं य काम करले छे. १.
सूत्रोनुं अने अर्थनुं ज्ञान आपीने शिष्यो पण हवे यथाशक्ति तैयार करी दीधेल छे, जेमां नाना साधुओ छे अने वृद्ध' साधुओ पण छे-एवा गच्छर्नु संचालन रक्षण लांबा काळ सुधी करले छे. २.
आ बधुं काम करी लीधेल छे माटे हवे मारे विशेष साधना माटे शरीरने तैयार करवू ए विशेष युक्त छे. तेथी हवे ए तैयारीमा यथाशक्ति सर्वप्रकारे उद्यम करवो जोईये. ३. ___ आम विचारीने ते आचार्ये पोतानी तमाम जवाबदारीओने बराबर अदा करे एवो वर्धन नामनो योग्य गुणवाळो शिष्य पोतानी गादी उपर स्थपित कर्यो. ए शिष्यने आखा साधु समुदायने साचववानी आज्ञा आपी. ४. __आचार्ये शिष्यने गादीए बेसाडतां का के, हे पुत्र ! जेम में आ साधुना गच्छने प्रयत्नपूर्वक साचवेल छे तेम तारे पण हवे सदाकाळ आ गच्छने साचववानो छे. ५.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
___www.jainelibrary.org
