________________
तथा बाधितो न भगवान् संगमकविमुक्तकालचक्रेण । यथा जनितभैरवरवं नीयमानेषु शल्येषु ।। १०० ।।
દેવાધમ સંગમે છોડેલા કાલચક્રથી પણ પ્રભુજીને તેટલી પીડા થઇ ન હતી જેટલી ભયંકર ચીસ પડાવનાર કાનના ખીલા બહાર કાઢતી વખતે થઇ. (100)
( भावविशुध्धिनं प्राधान्य ) तहविहविसुद्धभावा, जाया कल्लाणभायणं दो वि । तम्हा भावविसुद्धी, कम्मक्खयकारणं नेया ।। १०१ ।। तथाविधविशुद्धभावाज्जातौ कल्याणभाजनं द्वावपि । तस्माद्भावविशुद्धिः कर्मक्षयकारणं ज्ञेया ।। १०१ ।।
છતાં પણ તેવા પ્રકારના વિશુધ્ધભાવથી તે બન્ને (સિધ્ધાર્થ વણિક અને ખરક વૈદ્ય) સદ્ગતિની પરંપરાના ભાગી બન્યા. તેથી ભાવની વિશુધ્ધિને જ अर्मक्षयनुं अरश भरावी. ( १०१ )
( शुध्ध परिश्राम, तेनो बाघ ) जो मंदराग-दोसो, परिणामो सुद्धओ तओ होइ । मोहम्म य पबलम्मि, न मंदया हंदि ! एएसि ।। १०२ ।। v यो मन्दराग-दोषः परिणामः शुद्धकस्ततो भवति । मोहे च प्रबले न मन्दता हन्त ! एतेषाम् ।। १०२ ।।
જે રાગ-દ્વેષની મંદતાયુક્ત પરિણામ, તે શુદ્ધ પરિણામ હોય છે. મોહની પ્રબળતામાં આ બન્નેની મંદતા હોતી નથી. (૧૦૨)
( मोहथी शुद्ध पक्ष अशुद्ध )
जो मोहकलुसियमणो, कुणइ अदोसे वि दोससंकप्पं । सो अप्पाणं वंचइ, पेयावमगो वणिसुउ व्व ।। १०३ ।। यो मोहकलुषितमनाः करोत्यदोषेऽपि दोषसंकल्पम् । स आत्मानं वञ्चयते पेयावमको वणिक्सुत इव ।। १०३ ।
Jain Education International
30
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
