________________
सव्वमसंगयमेयं, रूढं जमणेगबिंबकारवणं ।
आसायणा महंती, जं पयडा दीसए एत्थ ।। ३७ ।। चोदकःसर्वमसंगतमेतद्रूढं यदनेकबिम्बकारणम् । आशातना महती यत्प्रकटा दृश्यतेऽत्र ।। ३७ ।। શિષ્ય ફરી પૂર્વપક્ષ સ્થાપે છે – આ બધી અનેક બિમ્બ ભેરાવવાની જે રૂઢિ છે તે સાવ અસંગત છે, કેમ કે તેમાં મહાન આશાતના થતી સ્પષ્ટ દેખાય છે. (39)
(सने लिम्बोमा माशतिनामी) बिंबं महंतमेगं, सेसाणि लहूणि कारयतेण । गरुयलहुत्तं तेसिं, पयडिज्जइ समगुणाणं पि ।। ३८ ।। बिम्बं महदेकं शेषाणि. लघूनि कारयता । गुरुकलघुत्वं तेषां प्रकट्यते समगुणानामपि ।। ३८ ।।
એક પ્રતિમા મોટા અને બાકીના નાના કરાવવા દ્વારા સમાન ગુણવાળા પણ તેમનામાં નાના-મોટાપણું પ્રગટ કરાય છે. (૩૮)
पूआवंदणमाई, काऊणेगस्स सेसकरणम्मि। नायग-सेवगभावो, होइ कओ लोगनाहाणं ।। ३९ ।। पूजावन्दनादि कृत्वैकस्य शेषकरणे । नायक-सेवकभावो भवति कृतो लोकनाथानाम् ।। ३९ ।।
એક પ્રતિમાના પૂજા-વંદન વિગેરે કર્યા પછી બાકીના પ્રતિમાજીના પૂજા-વંદન કરવામાં સમગ્ર લોકના નાથ પરમાત્માનો પણ સ્વામિ અને સેવકભાવ કરાય છે. (તેમ કરવાથી એક સ્વામિ અને બાકીના સેવક છે, તેવું लागेछ.)(38)
एगस्सायरसारा, कीरइ पूआऽवरेसि थोवयरी । एसावि महाऽवन्ना, लक्खिजइ निउणबुद्धीहिं ॥ ४० ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org